Ξανά το μαζί τα φάγαμε μόνο που αλλάζει το πρόσχημα

Επανάληψη του λεφτά δεν υπάρχουν 

Για τους συνταξιούχους δεν υπάρχει μία 

λεφτά υπάρχουν μόνο για τη πλουτοκρατία  

Με στοχευμένα δημοσιεύματα ανοίγει ξανά θέμα συντάξεων, στη λογική τού «να μοιραστούμε όλοι τα βάρη της κρίσης», άρα και οι συνταξιούχοι, σημερινοί και μελλοντικοί. 

Βέβαια, η επίθεση στα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα δεν σταμάτησε ποτέ, από καμιά κυβέρνηση. 

Αυτό που άλλαζε κάθε φορά ήταν τα προσχήματα και οι αφορμές: 

Μια η κρίση, μια τα δομημένα ομόλογα, μια το PSI και η ζημιά στα αποθεματικά... 

Τώρα ακούγεται ότι τα μέτρα για την πανδημία προσθέτουν ένα έλλειμμα της τάξης των 400 εκατ. ευρώ κάθε μήνα στον ΕΦΚΑ, από τις εισφοροαπαλλαγές που αποφάσισε η κυβέρνηση για τις επιχειρήσεις, ενώ ακόμα κι αν το κράτος καταβάλλει για λογαριασμό τους τις εισφορές, ο προϋπολογισμός του Ταμείου θα είναι ελλειμματικός κατά 2 δισ. ευρώ, λόγω της αύξησης της ανεργίας. 

Σ' αυτό το πλαίσιο και με δεδομένο ότι η κυβέρνηση μελετάει έναν νέο κύκλο εισφορο-μειώσεων για τους επιχειρηματικούς ομίλους, έχει ήδη ξεκινήσει η συζήτηση για το ενδεχόμενο νέων «παρεμβάσεων» στις συντάξεις, για να είναι «βιώσιμο» το Ασφαλιστικό. 

Που σημαίνει ότι αργά ή γρήγορα, άμεσα ή έμμεσα, οι ασφαλισμένοι θα κληθούν να πληρώσουν και με αυτόν τον τρόπο τα σπασμένα των μέτρων στήριξης για το κεφάλαιο για τη διαχείριση της πανδημίας και της κρίσης. 

Στο χέρι τους είναι να μην το επιτρέψουν...

Διαβεβαιώσεις... μόνιμης  λιτότητας  με 650 ευρώ μεικτά. 

Ο ένας (βουλευτής της ΝΔ) διαβεβαιώνει ότι όσοι συνεχίσουν να δουλεύουν μέσα στην κρίση και ενταχθούν στα προγράμματα κυβέρνησης - ΕΕ δεν θα έχουν μείωση στο μισθό μεγαλύτερη από 20%. 

Το παρουσιάζει μάλιστα ως επίτευγμα (!) της κυβέρνησης, για «να σωθούν οι θέσεις εργασίας», έστω κι αν οι εργαζόμενοι θα κατρακυλήσουν δέκα σκαλοπάτια σε ό,τι αφορά τους όρους δουλειάς και αμοιβής. 

Αντίστοιχα, ο υπουργός Εργασίας διαβεβαιώνει ότι κανένας μισθός δεν θα πέσει κάτω από τον κατώτερο, ο οποίος είναι σήμερα 650 ευρώ μεικτά. 

Με αυτά τα λεφτά βέβαια κανείς δεν μπορεί να βγάλει το μήνα, αλλά αυτό ελάχιστα τους απασχολούσε και πριν από την κρίση.

Διαχείριση της κρίσης.... και καραμπόλες

Ποια είναι όμως η ουσία; 

Οτι στο όνομα τού «να διατηρηθούν οι θέσεις εργασίας», θα πρέπει να δεχτεί ο εργαζόμενος να υποαπασχολείται, με μισθό στο όριο του κατώτατου. 

Στην πράξη, βέβαια, ο χρόνος της απλήρωτης δουλειάς θα εκτοξευθεί, αφού οι όμιλοι δεν πρόκειται να αφήσουν ανεκμετάλλευτη τέτοια προσφορά τζάμπα εργασίας και θα διαμορφώνουν εκβιαστικά τα ωράρια όπως τους βολεύει. 

Κι όχι μόνο αυτό, αλλά με τη γενίκευση του κατώτατου μισθού ως αμοιβής για την πλειοψηφία όσων θα συνεχίσουν να εργάζονται μέσα στην κρίση, εύκολα μπορεί να φανταστεί κανείς τι σφαγή θα γίνει την «επόμενη μέρα» στις Συλλογικές Συμβάσεις, που η εργοδοσία τις θέλει όλες γύρω στα 650 ευρώ μεικτά, αλλά και στον μέσο μισθό, που θα δεχτεί ακόμα μεγαλύτερη πίεση. 

Το είδαμε στη διάρκεια της προηγούμενης κρίσης, με τις οριζόντιες περικοπές, θα το δούμε και τώρα με τις «καραμπόλες» που προκαλεί στους μισθούς η «επεκτατική» διαχείριση της κρίσης.