Τρία σενάρια νέων περικοπών στους ήδη συνταξιούχους

Γι' αυτό η κυβέρνηση δεν καταργεί τους αντιασφαλιστικούς νόμους που ήδη έχουν ψηφιστεί από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, αλλά πάνω στις παλιές αντιλαϊκές βάσεις έρχεται να χτίσει το δικό της οικοδόμημα.

Η χρονική μετάθεση του νέου εκτρώματος από την κυβέρνηση για τα μέσα Γενάρη - σύμφωνα με πληροφορίες - δείχνει την προσπάθεια της κυβέρνησης να ελιχθεί και να διαχειριστεί τις αντιδράσεις που προκαλούν τα σχέδιά της. 

Το «μοντέλο» που προωθεί, στην πραγματικότητα αντιγράφει - και μάλιστα προς το χειρότερο - αυτό που είχε νομοθετηθεί το 2010 με το νόμο 3863.

Πυρήνας του νέου «μοντέλου», όπως και του νόμου 3863/2010, είναι το σπάσιμο της παλιάς ενιαίας σύνταξης σε δύο τμήματα, στο «αναλογικό», το οποίο χρηματοδοτείται από τις εισφορές των ασφαλισμένων και στη λεγόμενη «εθνική» σύνταξη, η οποία θα προέρχεται από τη χρηματοδότηση του κρατικού προϋπολογισμού.

Ομως, η συνολική σύνταξη που θα προκύπτει από εδώ και πέρα για τους ασφαλισμένους, από το άθροισμα και των δύο τμημάτων, σε κάθε περίπτωση είναι πολύ μικρότερη ακόμα και από τις πενιχρές συντάξεις που έδινε το παλιό σύστημα. 

Αν και μέχρι τώρα η κυβέρνηση δεν έχει ορίσει τα ποσοστά αναπλήρωσης, στο νέο υπολογισμό το σίγουρο είναι ότι δε θα υπερβαίνουν το 50% του συντάξιμου μισθού και μάλιστα υπό την προϋπόθεση 40 χρόνων ασφάλισης, αντί για το 70% έως 80% του συντάξιμου μισθού στην περίπτωση της 35ετίας που ίσχυε μέχρι τώρα.

Επιπλέον, ως συντάξιμος μισθός θα λογίζεται πλέον ο μέσος μισθός ολόκληρου του εργάσιμου βίου, αντί του μισθού της τελευταίας διετίας ή της πενταετίας.

 Γι' αυτό, ακόμα και η προσθήκη της «εθνικής» σύνταξης δεν αλλάζει ουσιαστικά το αποτέλεσμα, που θα είναι σε βάρος όλων των ασφαλισμένων.

Πολύ περισσότερο που, από τις μέχρι τώρα εξελίξεις, παραμένει σκοτεινό αν το τμήμα της «εθνικής» σύνταξης θα δίνεται σε όλους τους συνταξιούχους ή θα τεθούν εισοδηματικά κριτήρια.

Ακόμα, η «εθνική» σύνταξη θα δίνεται μόνο με την προϋπόθεση των 4.500 ενσήμων, που αφήνει εκτός όλους εκείνους τους ασφαλισμένους που μπορεί να είχαν 3.000, 4.000, ακόμα και 4.400 ένσημα! Αυτοί, αντί για οποιαδήποτε σύνταξη, θα κατευθύνονται στα βοηθήματα της Πρόνοιας.

Επιπλέον, με το νέο «μοντέλο» η κυβέρνηση επιφέρει δύο βασικές ανατροπές:

α) Η κρατική χρηματοδότηση περιορίζεται δραστικά μόνο στην «εθνική» σύνταξη. Η ευθύνη του κράτους απέναντι στο σύνολο της σύνταξης και στην Κοινωνική Ασφάλιση γενικά, παρά τις διαβεβαιώσεις της, δεν έχουν την παραμικρή πρακτική αξία, αφού πρόσθετα κονδύλια ενίσχυσης της Ασφάλισης, πέραν του κονδυλίου για την «εθνική», δεν προβλέπονται στο νέο σύστημα.

β) Με το σύστημα αυτό καταργούνται και τα κατώτερα όρια συντάξεων όλων των Ταμείων, τα οποία δρούσαν ανασταλτικά στο να οδηγούνται οι συνταξιούχοι σε καθεστώς φτώχειας. Σε συνάρτηση με την κατάργηση του ΕΚΑΣ, το μέτρο αυτό βάλει ακριβώς κατά των πιο «αδύναμων στρωμάτων», τους οποίους προκλητικά επικαλείται η κυβέρνηση.

Ταυτόχρονα, με τη θεσμοθέτηση του νέου «μοντέλου», η κυβέρνηση προωθεί και την «ενοποίηση» όλων των Ταμείων κύριας ασφάλισης σε ένα υπερ-ταμείο με ενιαίες παροχές και εισφορές. Μόνο που οι ενιαίες παροχές, η «ισονομία» δηλαδή που επικαλείται η κυβέρνηση, θα είναι στον πάτο του βαρελιού. Θα είναι η «δικαιοσύνη» του πτωχοκομείου για όλους. Αντίστροφα, η «ενιαιοποίηση» θα σημάνει σταδιακή αύξηση των εισφορών σε μια σειρά Ταμεία (π.χ. αγρότες). Με το μαχαίρι της «ισονομίας» θα κοπούν και οι υφιστάμενες συντάξεις.

Το σχέδιο αυτό επιφέρει χτύπημα και στην επικουρική ασφάλιση, αφού προκρίνεται ένας μοναδικός φορέας επικούρησης, το ΕΤΕΑ, ο οποίος, με βάση το καταστατικό του και την αρχή της «βιωσιμότητας», την οποία η κυβέρνηση διακηρύσσει ότι θα σεβαστεί, θα διαγράψει από το χάρτη της Κοινωνικής Ασφάλισης τις ήδη ισχνές επικουρικές, τα εφάπαξ και άλλα βοηθήματα που αποδίδονταν μέχρι τώρα και είχαν πληρωθεί ακριβά από τους ασφαλισμένους.

Κι ενώ οι ανατροπές είναι σαρωτικές για όλους, η κυβέρνηση εμφανίζει τον εαυτό της να δίνει μάχη με τους «θεσμούς» για να μη γίνουν περικοπές στις ήδη αποδιδόμενες συντάξεις, προτείνοντας την αύξηση των εργοδοτικών εισφορών.

Ωστόσο, σύμφωνα με όσα διαρρέονται στον Τύπο, στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης βρίσκονται τα εξής σενάρια: 

Είτε μείωση όλων των συντάξεων κατά 6% από το πρώτο ευρώ, είτεμείωση των συντάξεων από τα 800 ευρώ και πάνω σε ποσοστό 15%, είτε τέλος περικοπές μέχρι και 30% στις συντάξεις άνω των 1.000 ευρώ, προκειμένου να «εξοικονομηθεί» το 1,8 δισ. ευρώ από το Ασφαλιστικό για το 2016.