Τραπεζικοί όμιλοι απαλλάσσονται από κάθε φόρο

Η «αναβαλλόμενη φορολογία» 

και οι μονοπωλιακοί ανταγωνισμοί

Την ίδια ώρα, το ζήτημα της «αναβαλλόμενης φορολογίας» που εκχωρήθηκε στους εγχώριους τραπεζικούς ομίλους, φαίνεται να αποτελεί πεδίο επιχειρηματικών ανταγωνισμών, και μάλιστα με πολλαπλές στοχεύσεις.

Με τον λεγόμενο «αναβαλλόμενο φόρο», καθιερώθηκε το δικαίωμα των τραπεζικών ομίλων να απαλλάσσονται από κάθε φόρο, προκειμένου έτσι να αναπληρώσουν την εμφανιζόμενη χασούρα τους από το «κούρεμα» (PSI) του κρατικού χρέους το 2012. 

Ουσιαστικά, οι τραπεζικοί όμιλοι δεν θα πληρώνουν «δεκάρα τσακιστή» για φόρους μέχρις ότου να ισοφαρίσουν τη χασούρα από το «κούρεμα» των ελληνικών κρατικών ομολόγων που είχαν στα χαρτοφυλάκιά τους, ακόμα και κατά τη φάση επανόδου σε ρυθμούς κερδοφορίας, που αναμένονται στον τραπεζικό κλάδο.

Ταυτόχρονα, ο «αναβαλλόμενος φόρος» εμφανίζεται στα λεγόμενα εποπτικά κεφάλαια των ισολογισμών τους και υπολογίζεται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στο «σκληρό πυρήνα» που αφορά στην «κεφαλαιακή επάρκεια», δηλαδή στο κατά πόσο έχουν την ικανότητα να ανταποκριθούν σε μελλοντικές «δυσκολίες» και κλυδωνισμούς.

Το ΔΝΤ, από την πλευρά του, δείχνει να «ανησυχεί» γύρω από την «ποιότητα» του αναβαλλόμενου φόρου σε ό,τι αφορά την προσμέτρησή του στην κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών. 

Παράλληλα, έχουν ξεκινήσει οι διεργασίες γύρω από τον κατάλληλο χρόνο για τη διενέργεια νέων ελέγχων στις εγχώριες τράπεζες από την πλευρά της ΕΚΤ.