Συμμετοχή των συνταξιούχων στις απεργιακές συγκεντρώσεις

Οι συνταξιούχοι δεν σκύβουν το κεφάλι 

συμπαραστέκονται στα παιδιά και τα εγγόνια τους 

με την συμμετοχή τους  στις  απεργιακές συγκεντρώσεις  

Η κυβέρνηση ποντάρει στην ανοχή και στη συναίνεση του λαού, για να φέρει σε πέρας τη δύσκολη αποστολή που της ανέθεσε το κεφάλαιο: 

Να περάσει μέτρα που δεν μπόρεσαν οι προηγούμενοι, να σαρώσει ό,τι απέμεινε όρθιο σε τομείς μεγάλης σημασίας για την ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων.

Δεν είναι τυχαίο ότι σε κάθε μέτωπο που ανοίγει - και πλέον είναι πολλά - η κυβέρνηση ισχυρίζεται προκλητικά ότι τα μέτρα είναι μεν «δύσκολα», πολλές φορές και «άδικα», αλλά ο λαός καταλαβαίνει, γι' αυτό δεν αντιδρά!

Οσο οι εργαζόμενοι , οι συνταξιούχοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα δίνουν την αίσθηση ότι υπομένουν παθητικά τις σαρωτικές ανατροπές στη ζωή τους και στη ζωή των παιδιών τους, όσο δε φουντώνουν εστίες αντίστασης και διεκδίκησης παντού, όσο δε δημιουργούνται προϋποθέσεις αντεπίθεσης, τόσο η κυβέρνηση θα επικαλείται αυθαίρετα και με θράσος τη λαϊκή ανοχή για να κλιμακώσει την επίθεση.

Να γιατί με τα σημερινά συλλαλητήρια και κυρίως με την απεργία στις 12 Νοέμβρη, κυβέρνηση και εργοδοσία πρέπει να πάρουν καθαρά το μήνυμα ότι δεν παίζουν σε άδειο γήπεδο.

Είναι βέβαιο ότι αυτό που βλέπουμε σήμερα, είναι ένα μικρό μόνο μέρος των μέτρων που σχεδιάζουν να περάσουν το επόμενο διάστημα. 

Αν δεν υπάρξει ουσιαστική, οργανωμένη αντίδραση στα μέτρα που τώρα συζητιούνται, ο επόμενος γύρος θα είναι ακόμα πιο σκληρός σε βάρος του λαού.

Να μην ξεχνάμε ότι τα Εργασιακά δεν άνοιξαν ακόμα και ότι η ατζέντα περιλαμβάνει ανατροπές κρίσιμες για την κερδοφορία του κεφαλαίου, όπως οι ομαδικές απολύσεις, η παγιοποίηση της εργασιακής ζούγκλας και, βέβαια, η παραπέρα περιστολή των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων.

Οσο βρίσκει έδαφος η κυβέρνηση να «καλπάζει», όσο η εργοδοσία αισθάνεται ότι έχει λυμένα τα χέρια στους χώρους δουλειάς να σαρώσει τα πάντα, τόσο θα δυσκολεύουν οι όροι της αναμέτρησης με την πολιτική του κεφαλαίου και θα χάνεται πολύτιμος χρόνος στην οργάνωση της πάλης.

Η επιτυχία της απεργίας μπορεί να αποτελέσει γροθιά στο κλίμα της ανοχής, της ηττοπάθειας και της μοιρολατρίας, που σκόπιμα καλλιεργούνται από τις δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού στο κίνημα. 

Η πάλη για την οργάνωση της απεργίας να αναμετρηθεί με την προσπάθεια αυτών των δυνάμεων να χειραγωγήσουν από τα γεννοφάσκια τους τις δίκαιες αντιδράσεις στα βάρβαρα μέτρα που εξαγγέλλουν. 

Με την προσπάθεια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να καταστήσει το λαό συνένοχο, να δείξει ότι έχει την εργατική - λαϊκή συναίνεση και ανοχή λέγοντάς του ότι «τώρα που μας ψήφισες, κάτσε στη γωνία».

Εχει σημασία κόντρα σε αυτό το κλίμα να ταράξουμε τα νερά, να πούμε δεν πάει άλλο, δεν δεχόμαστε νέες θυσίες για λογαριασμό του κεφαλαίου.

Μια επιτυχημένη απεργιακή μάχη δεν θα είναι το τέλος αλλά ένας σημαντικός σταθμός στους αγώνες που έχουμε μπροστά μας απέναντι στην αντιλαϊκή επίθεση αλλά και για την αναγκαία προσπάθεια για την ανασύνταξη του κινήματος, για την ενίσχυση της λαϊκής συμμαχίας.

Για όλους αυτούς τους λόγους μπροστά στις 12 του Νοέμβρη χρειάζεται να αναδειχτούν οι εργαζόμενοι και τα συνδικάτα τους πραγματικοί οργανωτές της απεργίας. 

Με μαζικές συλλογικές διαδικασίες, με πρωτοβουλίες που θα αναδεικνύουν τα ιδιαίτερα προβλήματα του κλάδου και του χώρου δουλειάς, με ουσιαστικά βήματα στην οργάνωση και την κινητοποίηση νέων δυνάμεων.