Κυβέρνηση παίρνει δέκα από το λαό δίνει πίσω μισό

Τα κυβερνητικά «χουβαρνταλίκια»... για κλάματα

Όσο κι αν τα διαβάζουν ανάποδα στα κυβερνητικά επιτελεία, προκύπτει αβίαστα η μεγάλη εικόνα: 

Η πολιτική τους υπέρ του κεφαλαίου αφήνει πίσω της όλο και περισσότερους εξαθλιωμένους ή στα όρια της φτώχειας, ενώ και τα κυβερνητικά «χουβαρνταλίκια» με την τσέπη του λαού δεν αποτελούν τίποτα περισσότερο από έναν μηχανισμό αναδιανομής της φτώχειας, που ούτε για «ζήτω» δεν φτάνει πόσο μάλλον να ανακουφίσει από τα τεράστια λαϊκά προβλήματα και από τη συνολική επίθεση στο εισόδημα και τη ζωή του λαού. 

Ο λαός μας όχι μόνο δεν πρέπει να επιτρέψει να του συμπεριφέρονται σαν το «κοριτσάκι με τα σπίρτα», αλλά πρέπει να διεκδικήσει όλα όσα έχασε τα προηγούμενα χρόνια και έχει ανάγκη για να ζήσουν αυτός και τα παιδιά του σύμφωνα με τις σύγχρονες ανάγκες τους.

Κρύα» αστεία με «δάσκαλο» τον Χότζα

Με «δάσκαλο» τον Χότζα, η κυβέρνηση παίρνει δέκα από το λαό, δίνει πίσω μισό και ζητάει από τα λαϊκά στρώματα να της πουν κι ευχαριστώ γιατί τους «ανακουφίζει» από τα βάρη που η ίδια τους φορτώνει. 

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το επίδομα θέρμανσης, με τα κυβερνητικά επιτελεία να «σκίζουν τα ρούχα τους» τις προηγούμενες μέρες γιατί - λέει - αυξάνεται για τους δικαιούχους από 0,125 σε 0,160 ευρώ το λίτρο, δίνοντας τάχα άλλη μια επιβεβαίωση για το ότι «τα καλύτερα είναι μπροστά» για το λαό. 

Ξέχασαν βέβαια μερικές «μικρές» λεπτομέρειες, όπως π.χ. ότι προηγουμένως είχαν φροντίσει να «τσεκουρώσουν» το εν λόγω επίδομα - από τα 206 εκατ. ευρώ το 2014, που αντιστοιχούσαν σε επιδότηση 0,25 ευρώ το λίτρο ανά δικαιούχο, σε 67 εκατομμύρια το 2018. 

Ότι οι τιμές του πετρελαίου θέρμανσης έχουν εκτοξευτεί, μεταξύ άλλων και λόγω της αύξησης των ειδικών φόρων στα καύσιμα, ενώ και αυτή η μικρή αύξηση αναιρείται από τις περικοπές σε μια σειρά από άλλες λαϊκές ανάγκες. 

Τώρα, ενόψει ενός ακόμα χειμώνα που ο κόσμος θα ξεπαγιάσει, η κυβέρνηση λέει σε όσα τμήματα του λαού περάσουν την «ψιλή κρησάρα» των κριτηρίων που βάζει να κόψουν από άλλες ανάγκες τους, να πληρώσουν «μπροστά» εκατοντάδες ευρώ για να βάλουν πετρέλαιο, για να πάρουν πίσω ένα ελάχιστο ποσοστό κατά την άνοιξη. 

Με δυο λόγια, η περιβόητη «κοινωνική ευαισθησία», στο πλαίσιο της πολιτικής που υπηρετεί το κεφάλαιο (δίνοντας π.χ. την ίδια ώρα αφορολόγητο πετρέλαιο στους εφοπλιστές), μόνο ως ένα ακόμα «κρύο» αστείο ακούγεται.