Η κυβέρνηση παραιτήθηκε αφού τελείωσε την ...βρώμικη δουλειά

Η απόφαση της κυβέρνησης για προσφυγή στις κάλπες πάρθηκε αφού τελείωσε το μεγαλύτερο μέρος της ...βρώμικης δουλειάς, συνομολογώντας το τρίτο και βαρύτερο για το λαό μνημόνιο, κι αυτό που τώρα αποζητά είναι τη νομιμοποίησή του και την απόσπαση της λαϊκής συναίνεσης για την υλοποίησή του. 

Οπως ήταν αναμενόμενο, στο διάγγελμά του, χτες βράδυ, ο Αλ. Τσίπρας εξωράισε πλήρως την πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί έπειτα από 7 μήνες αστικής διακυβέρνησης, ζητώντας ανανέωση της λαϊκής εντολής ώστε να ...αποτελειώσει το αντιλαϊκό έργο του. 

Ισχυρίστηκε, μεταξύ άλλων, ότι διαπραγματεύτηκε σκληρά μέσα σε «πιέσεις, εκβιασμούς, τελεσίγραφα, σε μια κατάσταση χωρίς προηγούμενο». 

Οτι πάσχισε να ανταποκριθεί στα όσα υποσχέθηκε, ότι η χώρα κέρδισε σημαντικό έδαφος και άλλα παρόμοια.

Παρουσίασε ως θετική τη συμφωνία που τσακίζει το λαό, προβάλλοντάς την ως την καλύτερη που θα μπορούσε να υπάρξει στις παρούσες συνθήκες και διαφημίζοντας τις ευεργετικές συνέπειες που αυτή θα έχει αλλά ...στην καπιταλιστική οικονομία. 

«Η οικονομία θα αναπνεύσει, η αγορά θα εξομαλυνθεί, οι τράπεζες θα βρουν σιγά σιγά το ρυθμό τους...», ανέφερε, και πρόσθεσε κοροϊδεύοντας το λαό:

 «Εχω την πεποίθηση ότι μπορεί να αποδειχτεί η αρχή του τέλους της δύσκολης κατάστασης (...) 

Μια αρχή που δεν είναι εύκολη, αλλά μας δίνει προοπτικές και δυνατότητες»!

Δεν παρέλειψε να καλλιεργήσει αυταπάτες ότι απ' το ποιος θα διαχειριστεί την υλοποίηση του μνημονίου εξαρτάται η ελαχιστοποίηση των αρνητικών της συνεπειών για το λαό, όταν αυτές πηγάζουν απ' τη στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που υπέβαλε το περιεχόμενο και αυτού του μνημονίου. 

«Φέραμε μια συμφωνία που στους δεδομένους συντριπτικά αρνητικούς συσχετισμούς στην Ευρώπη και με δεδομένα όσα κληρονομήσαμε (...) ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσε κανείς να πετύχει. 

Αυτή τη συμφωνία είμαστε υποχρεωμένοι να την τηρήσουμε αλλά ταυτόχρονα θα δώσουμε τη μάχη να ελαχιστοποιήσουμε τις αρνητικές της συνέπειες. 

Με γνώμονα τα συμφέροντα των πολλών. 

Με στόχο να ξανακερδίσουμε το συντομότερο την κυριαρχία μας έναντι των δανειστών. 

Χωρίς να αποδεχόμαστε σαν θέσφατα τις ερμηνείες τους. 

Χωρίς να αποδεχόμαστε οριζόντιες περικοπές, εργασιακές αγριότητες, αφαίμαξη πάντα των ασθενέστερων κοινωνικά δυνάμεων», υποστήριξε ανερυθρίαστα.

Σε ένα κρεσέντο αισχρού εμπαιγμού, πρόσθεσε ότι η κυβέρνησή του απέδειξε (!!!) ότι «ξέρουμε και μπορούμε να αγωνιστούμε και να πετύχουμε πολλά». 

Και προέτρεψε το λαό με την ψήφο του να αποφανθεί «αν η συμφωνία που πετύχαμε παρέχει τις προϋποθέσεις για να ξεπεραστούν τα σημερινά αδιέξοδα, να ανακάμψει η οικονομία, να μπούμε επιτέλους στη διαδικασία της απαλλαγής από τα μνημόνια (...) 

Ποιος και πώς μπορεί να οδηγήσει την Ελλάδα στο δύσκολο αλλά επιτέλους ελπιδοφόρο δρόμο που ανοίγεται μπροστά μας; 

Ποιος και πώς μπορεί να διαπραγματευτεί καλύτερα την απομείωση του χρέους;».

Ο Αλ. Τσίπρας πρόβαλε τη ρύθμιση των 100 δόσεων, τα ψιχία για την ανθρωπιστική κρίση και την επαναλειτουργία της ΕΡΤ ως ...μείζονες κυβερνητικές παρεμβάσεις που «πιστοποιούν το νέο δείγμα γραφής» της κυβέρνησής του, προσπερνώντας τον ...κολοσσό του τρίτου και σκληρότερου απ' όλα μνημονίου, που φόρτωσε στην πλάτη του χειμαζόμενου λαού, για το οποίο δήλωσε και «περήφανος»! 

Εννοείται ότι επανέφερε τις «παντός καιρού» υποσχέσεις, που έλεγε και πριν από τις εκλογές του Γενάρη, για φιλολαϊκές αλλαγές, πάταξη της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς, κράτος φιλικό στον πολίτη κ.λπ.

Μια πρώτη αντίδραση απ' τις Βρυξέλλες ήταν αυτή του προσωπάρχη του προέδρου της Κομισιόν Ζ. Κ. Γιούνκερ,Μ. Σελμάιρ, στο «Twitter»: 

«Οι πρόωρες εκλογές στην Ελλάδα μπορεί να είναι ένας τρόπος για να διευρυνθεί η υποστήριξη για το πρόγραμμα υποστήριξης της σταθερότητας του ΕΜΣ που μόλις υπέγραψε ο πρωθυπουργός Τσίπρας εκ μέρους της Ελλάδας».