Είναι «εθνική υπόθεση» η «επανεκκίνηση του τουρισμού» ?
Μ' ένα στόμα - μια φωνή η κυβέρνηση και όλα τα αστικά κόμματα παρουσιάζουν ως «εθνική υπόθεση» την «επανεκκίνηση του τουρισμού», εκβιάζοντας τους εργαζόμενους να βάλουν αδιαμαρτύρητα πλάτη για να σωθεί ό,τι σώζεται από τους τζίρους και τα κέρδη των μεγαλοξενοδόχων, των tour operators, των αερομεταφορικών εταιρειών.
«Βγάζουν μάτι» τα μέτρα στήριξης των επιχειρηματικών ομίλων, που δεν περιορίζονται μόνο σε διευκολύνσεις και «ζεστό» χρήμα σε μεγαλοξενοδόχους, αεροπορικές εταιρείες και τουριστικούς ομίλους που ελέγχουν μεγάλα μερίδια στην παγκόσμια αγορά, αλλά επεκτείνονται και σε μεταρρυθμίσεις που διευκολύνουν την «επιχειρηματικότητα», ανοίγουν νέα πεδία κερδοφορίας συνολικά για τους ομίλους, διαμορφώνουν προϋποθέσεις έντασης της εκμετάλλευσης και «αναζωογόνησης» κεφαλαίων που λιμνάζουν.
Ενώ ταυτόχρονα με αντιφατικές ενέργειες και μη παίρνοντας ουσιαστικά μέτρα προστασίας που «κοστίζουν», καλούν τους εργαζόμενους να διαλέξουν μεταξύ «υγείας» και «ανεργίας»...
Μειώσεις ΦΠΑ, χορήγηση δανείων ύψους 3,5 δισ. ευρώ, επιδότηση πτήσεων, απλοποίηση αδειοδοτήσεων για επενδύσεις, ολοκλήρωση κλαδικών μελετών για επιπλέον «θεσμικές παρεμβάσεις» και επιμονή στις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις που έχει ήδη εξαγγείλει ο πρωθυπουργός με τα 26 νομοσχέδια μέσα στο καλοκαίρι, είναι μερικά απ' όσα φιγουράρουν στη λίστα των κυβερνητικών παρεμβάσεων για την «επανεκκίνηση του Τουρισμού».
Ολα τα παραπάνω, μάλιστα, έρχονται να «κουμπώσουν» με το περιβαλλοντοκτόνο νομοσχέδιο που ψήφισε πρόσφατα η κυβέρνηση, αλλά και με τις ρυθμίσεις που τώρα προωθεί, με πρόσχημα την «οργανωμένη» προφύλαξη από τον κορονοϊό, νομιμοποιώντας την επιχειρηματική δράση πάνω σε κάθε σπιθαμή ελεύθερης παραλίας.
Στα παραπάνω, με τα οποία ταΐζουν με τη σέσουλα τη μεγαλοεργοδοσία, προστίθεται το ευρωπαϊκό πρόγραμμα SURE, για την επιδότηση κατά 40% των εργοδοτικών εισφορών και των μισθών των εργαζομένων, για επιχειρήσεις που θα εφαρμόσουν «ευέλικτες» μορφές απασχόλησης.
Εχουν μάλιστα το θράσος να παρουσιάζουν αυτό το μέτρο ως «προστασία» των εργαζομένων, πατώντας πάνω στο φόβο και την αγωνία τους για το αν θα έχουν φέτος μεροκάματο.
Με την ίδια απειλή, πάνε να ξεμπερδεύουν με ό,τι απέμεινε από τις συμβάσεις στον Τουρισμό, ακόμα και με τη στοιχειώδη υποχρέωση των μεγαλοξενοδόχων να επαναπροσλαμβάνουν τους εποχικούς με την έναρξη της νέας σεζόν.
Η επίθεση αυτή δεν αφορά μόνο τους ξενοδοχοϋπαλλήλους και τους εργαζόμενους στον Επισιτισμό, αλλά ολόκληρη την εργατική τάξη.
Είναι άλλωστε ασφαλές κριτήριο το γεγονός ότι ο Τουρισμός είναι από τους κλάδους που η κερδοφορία του άνθιζε και στα χρόνια της κρίσης. Και μαζί της άνθισαν ούτε μία ούτε δύο, αλλά 14 διαφορετικές εργασιακές σχέσεις!
Πάνω σε αυτήν την «ευελιξία», που τσακίζει κόκαλα, στηρίζεται το τουριστικό «θαύμα» και με τα ίδια ακριβώς εργαλεία προσπαθεί να το θωρακίσει η κυβέρνηση απέναντι στην πανδημία και την οικονομική κρίση, δίνοντας το «πράσινο φως» για επιχειρηματικό ξεσάλωμα σε βάρος των εργαζομένων, αλλά και σε βάρος του φυσικού περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής του λαού.
«Τα ξενοδοχεία και τα επισιτιστικά καταστήματα είμαστε εμείς», είναι η απάντηση των εργαζομένων και των ταξικών σωματείων τους στον Επισιτισμό - Τουρισμό.
Γιατί οι χιλιάδες ξενοδοχοϋπάλληλοι, οι συμβασιούχοι της σεζόν, που κάθε χρόνο έχουν ραντεβού με την ανεργία, οι «εξτρατζήδες» που δεν ξέρουν τι σημαίνει σταθερή δουλειά, οι σερβιτόροι που δουλεύουν για βδομάδες χωρίς ρεπό, οι διανομείς που παίζουν τη ζωή τους κορόνα - γράμματα και τόσοι άλλοι, ξέρουν από πρώτο χέρι τι σημαίνει να πληρώνεις για τα κέρδη ή τα σπασμένα της εργοδοσίας, σε ανάπτυξη και κρίση.
Με το σύνθημα «Κανένας χωρίς εισόδημα, να πληρώσουν κράτος και εργοδοσία» τα σωματεία στον Επισιτισμό - Τουρισμό οργανώνουν κινητοποιήσεις στις 28 Μάη, καλώντας εργαζόμενους και ανέργους να δώσουν συσπειρωμένοι τη μάχη.
Να στείλουν μήνυμα στην κυβέρνηση, στη μεγαλοεργοδοσία και τα κόμματά της ότι οι άνεμοι που σπέρνουν με την πολιτική τους, θα φέρουν και τις θύελλες μεγάλων και οργανωμένων εργατικών κινητοποιήσεων το επόμενο διάστημα.
Σχόλιο της σύνταξης του site
Ακούγοντας αυτές τις μέρες τους μεγαλοξενοδόχους να διαφημίζουν τη συμβολή τους «στην ανάπτυξη της οικονομίας» και «τα οφέλη που διαχέονται στην κοινωνία», είναι πραγματικά να τους ...λυπάσαι για το κακό που τους βρήκε καλοκαιριάτικα.
Οπως τον πρόεδρο του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδας, ο οποίος διαμαρτυρόταν τις προάλλες για τα δυσβάσταχτα φορολογικά βάρη, ενώ ο κλάδος έχει κάνει 1 δισ. ευρώ επενδύσεις την τελευταία χρονιά.
Στο διά ταύτα, ζήτησε από την κυβέρνηση «καινοτόμα και τολμηρά μέτρα», πρώτα απ' όλα «επιδότηση της εργασίας και ρευστότητα», για να συνεχίσουν οι επιχειρήσεις του κλάδου «την εθνική και κοινωνική τους προσφορά»!
Αυτό που δεν είπε, βέβαια, είναι ότι χωρίς τους εργαζόμενους, τα ξενοδοχεία τους θα ήταν ό,τι τα σούπερ μάρκετ χωρίς τους εμποροϋπαλλήλους την περίοδο της πανδημίας, ή ό,τι τα νοσοκομεία χωρίς τους υγειονομικούς.
Από τη δουλειά αυτών των χιλιάδων που «λιώνουν σόλες» κάθε καλοκαίρι βγάζουν οι «μεγάλοι» του κλάδου το 1 δισ. ευρώ για να κάνουν επενδύσεις, χώρια τα άλλα κέρδη τους.
Δεν είπε επίσης ότι αυτοί οι εργαζόμενοι απασχολούνται στις επιχειρήσεις τους με 14 διαφορετικές μορφές «ευελιξίας», με εποχική εργασία και ανύπαρκτα δικαιώματα, ενώ τώρα προσπαθούν να τους αφαιρέσουν και ό,τι έχει διασωθεί με νύχια και με δόντια, όπως η υποχρεωτική επαναπρόσληψη των εποχικών και οι υποτυπώδεις ΣΣΕ.
Οι μεγαλοξενοδόχοι, οι αεροπορικές εταιρείες, τα μεγάλα τουριστικά γραφεία των «ρεκόρ» στις αφίξεις, μιλάνε με το θράσος εκείνου που έχει βρει το υποζύγιο για να του φορτώσει την κρίση και για το δικό του τάχα καλό απαιτεί κι άλλα μέτρα στήριξης από το κράτος.
Το ζήτημα είναι να μην αποδεχτούν αυτόν το ρόλο οι εργαζόμενοι.