Ε.Ε -Κοινωνική Ασφάλιση δικαίωμα ή «δαπάνη»?
Αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και
νέα μείωση των «συνταξιοδοτικών δαπανών»
Πρόσφατα η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) δημοσιοποίησε μελέτη για το Ασφαλιστικό στην ΕΕ, η οποία με πρόσχημα το λεγόμενο «δημογραφικό» ανακαλύπτει νέους «κινδύνους» και προκρίνει τη λήψη νέων αντιασφαλιστικών μέτρων σε όλες τις χώρες - μέλη της ΕΕ.
Ιδού πώς προδιαγράφει το μέλλον του Ασφαλιστικού η ΕΚΤ:
«Σύμφωνα με τις τελευταίες προβλέψεις της Eurostat, η γήρανση του πληθυσμού πρόκειται να συνεχιστεί και ακόμη και να ενταθεί στην Ευρωζώνη τις επόμενες δεκαετίες.
Αυτή η συνεχιζόμενη διαδικασία, η οποία απορρέει από την αύξηση του προσδόκιμου ζωής και τα χαμηλά ποσοστά γονιμότητας, αναμένεται ευρέως να οδηγήσει σε μείωση της προσφοράς εργασίας και απώλειες παραγωγικότητας, καθώς και αλλαγές συμπεριφοράς, και είναι πιθανό να έχει δυσμενείς επιπτώσεις στη δυνητική ανάπτυξη (...)
Οι χώρες της Ευρωζώνης αναμένεται επίσης να βιώσουν περαιτέρω ανοδική πίεση στις δημόσιες δαπάνες για τις συντάξεις, την υγειονομική περίθαλψη και τη μακροχρόνια περίθαλψη, καθώς ο πληθυσμός τους είναι ηλικιωμένος (...)
Παρόλο που πολλές χώρες της Ευρωζώνης εφαρμόζουν μεταρρυθμίσεις στον τομέα των συντάξεων μετά την κρίση του δημόσιου χρέους, φαίνεται ότι χρειάζονται περαιτέρω μεταρρυθμίσεις για να εξασφαλιστεί δημοσιονομική βιωσιμότητα μακροπρόθεσμα.
Από την άποψη αυτή, τα μέτρα που αυξάνουν την ηλικία συνταξιοδότησης αναμένεται να μειώσουν τις δυσμενείς μακροοικονομικές επιπτώσεις της γήρανσης, καθώς θα έχουν θετικό αντίκτυπο στην προσφορά εργασίας και στην εγχώρια κατανάλωση...».
Τι προκύπτει από τα παραπάνω;
Η «ευρωπαϊκή κανονικότητα» θεωρεί μέγιστο «κίνδυνο» για τη «δυνητική ανάπτυξη» του κεφαλαίου την αύξηση του προσδόκιμου ζωής των εργαζομένων!
Την ώρα που αυξάνεται συνεχώς ο πλούτος που παράγουν οι εργαζόμενοι, τα μονοπώλια ανησυχούν για τα κέρδη τους, επειδή οι εργαζόμενοι ολοκληρώνοντας τον εργασιακό τους βίο θα έχουν για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα ανάγκη από συντάξεις και από υπηρεσίες περίθαλψης!
Κάτω απ' αυτό το πρίσμα, η ΕΚΤ προτείνει τη γνωστή συνταγή για παραπέρα αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης, δηλαδή την εργασία μέχρι τον τάφο...
Στο ίδιο πλαίσιο, η ΕΚΤ σημειώνει μεν ότι τα τελευταία χρόνια πολλές χώρες της Ευρωζώνης έχουν πάρει μέτρα στα συνταξιοδοτικά τους συστήματα, ωστόσο υπογραμμίζει πως «είναι απαραίτητες πρόσθετες προσπάθειες προκειμένου να περιοριστούν ή να μειωθούν περαιτέρω τα σχετικά υψηλά επίπεδα των συνταξιοδοτικών δαπανών σε σχέση με το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν», διαφορετικά η διατήρηση υψηλών «συνταξιοδοτικών δαπανών», όπως τις ονομάζουν, «θα δυσχεράνει τις χώρες της Ευρωζώνης να μειώσουν το σημαντικό χρέος τους και να εξασφαλίσουν μακροπρόθεσμη δημοσιονομική βιωσιμότητα».
Για την «ευρωπαϊκή κανονικότητα», λοιπόν, η Κοινωνική Ασφάλιση δεν είναι ανάγκη και δικαίωμα για τον εργαζόμενο λαό, που παράγει όλο τον πλούτο, αλλά «δαπάνη» που επηρεάζει τη «δημοσιονομική βιωσιμότητα» των αστικών κρατών, άρα και τη δυνατότητά τους να διευρύνουν τη στήριξή τους στο κεφάλαιο.
Σε αυτό το πλαίσιο, η ΕΚΤ μιλά ανοιχτά για περαιτέρω μείωση και περιορισμό των «υψηλών συνταξιοδοτικών δαπανών», προδιαγράφοντας την ένταση της αντιασφαλιστικής επίθεσης σε όλες τις χώρες της ΕΕ, και στην Ελλάδα.