Διάγγελμα του πρωθυπουργού
Στον ίδιο ντορό της «αυτοπροστασίας»
Τα λόγια του πρωθυπουργού στο προχτεσινό διάγγελμα, πως «όσο χαλαρώνουν οι περιορισμοί, τόσο θα αυξάνεται ο ρόλος της προσωπικής ευθύνης», δείχνουν πως η κυβέρνηση θα συνεχίσει να φορτώνει στο λαό την ευθύνη της «αυτοπροστασίας» από τον κορονοϊό και να αποποιείται την ευθύνη που έχει το κράτος για την πραγματική θωράκιση του συστήματος Υγείας και την προστασία των εργαζομένων.
Οι πρωθυπουργικές μεγαλοστομίες, ότι «απέναντι στην πανδημία ορθώθηκε μια αποτελεσματική Πολιτεία που προστάτεψε τους Ελληνες, κερδίζοντας την εμπιστοσύνη τους», ότι «στο πεδίο της πολιτικής αμβλύνθηκαν οι επιφυλάξεις και η παλιά καχυποψία» και ότι «αυτοί οι δεσμοί εμπιστοσύνης πρέπει να διατηρηθούν άρρηκτοι», δεν μπορούν να κρύψουν το γεγονός ότι ένας λόγος που ο λαός εφάρμοσε μέτρα αυτοπροστασίας είναι ότι έχει αντίληψη - εκ πείρας - της άσχημης κατάστασης στο σύστημα Υγείας, παρ' όλη την αυτοθυσία των υγειονομικών.
Πολύ περισσότερο, τα λόγια αυτά του πρωθυπουργού επιβεβαιώνουν την αγωνία της κυβέρνησης να δικαιολογήσει ή και να συγκαλύψει ότι τον «χρόνο που κέρδισε» δεν τον αξιοποίησε για να θωρακίσει το σύστημα της Υγείας, αλλά για να διαμορφώσει καλύτερες προϋποθέσεις διαχείρισης της οικονομικής κρίσης προς όφελος των επιχειρηματικών ομίλων.
Το μήνυμα που έστειλε επομένως στο λαό, με το διάγγελμά του για την «επόμενη μέρα», είναι να βγει από το σπίτι, αλλά ότι είναι δική του ευθύνη αν τα πράγματα δεν πάνε καλά.
Τον κάλεσε επί της ουσίας να διατηρήσει σε καραντίνα τα δικαιώματα και τις ανάγκες του, να τις «προσαρμόσει» σε όσα ιεραρχεί το κεφάλαιο και το κράτος του.
Γι' αυτό άλλωστε ο πρωθυπουργός δεν έκανε καμία αναφορά στην άμεση κατάργηση των υποτιθέμενων «έκτακτων» αντεργατικών μέτρων που νομοθέτησε η κυβέρνηση από την πρώτη στιγμή.
Αντίθετα, μαζί με την παράταση των πιο αντιδραστικών μέτρων που προβλέπονταν στις ΠΝΠ για τον κορονοϊό, το υπουργικό συμβούλιο προανήγγειλε χτες και νέο μπαράζ νομοσχεδίων τους επόμενους μήνες, σε όλα τα πεδία που ενδιαφέρουν το κεφάλαιο, για να θωρακιστεί η κερδοφορία του. Το «περιβαλλοντικό» νομοσχέδιο, τα μέτρα για την απολιγνιτοποίηση και την παραπέρα «απελευθέρωση» της αγοράς Ενέργειας, ακόμα και το νομοσχέδιο για την Εκπαίδευση, κινούνται ακριβώς προς αυτήν την κατεύθυνση.
Κι όλα αυτά στο όνομα του νέου «εθνικού στόχου», της «δυναμικής ανάπτυξης όποτε αυτή έρθει», όπως είπε χαρακτηριστικά ο πρωθυπουργός, προετοιμάζοντας το λαό για νέες θυσίες χωρίς τέλος.
Οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα ζουν ήδη την «επόμενη μέρα»:
Της ανεργίας για μεγάλα τμήματα των απασχολούμενων στον Τουρισμό, που φέτος δεν θα κάνουν ούτε ένα μεροκάματο.
Της «γκρίζας ζώνης» των συμβάσεων που έχουν μπει σε αναστολή και είναι αμφίβολο τι θα γίνει όταν λήξει η τυπική περίοδος «προστασίας» από τις απολύσεις.
Των αντεργατικών μέτρων που ήρθαν για να μείνουν, με στόχο την ένταση της εκμετάλλευσης με όλα τα μέσα.
Των συσσωρευμένων χρεών που παραμένουν, στις τράπεζες, στο κράτος, στα ασφαλιστικά ταμεία, στις επιχειρήσεις παροχής ρεύματος και νερού. Χρέη που γίνονται πλέον αφόρητα με την κατάργηση και της ελάχιστης προστασίας για την πρώτη κατοικία, το σφίξιμο της θηλιάς των κατασχέσεων και των πλειστηριασμών.
Η εμπιστοσύνη που ζητάει είναι λευκή επιταγή για να φορτωθεί ο λαός τα βάρη των επιπτώσεων της πανδημίας και της οικονομικής κρίσης.
Η «επόμενη μέρα» πρέπει να βρει ακόμα περισσότερους εργαζόμενους όχι απλά έξω από το σπίτι, αλλά πιο δυνατούς, οργανωμένους, αποφασισμένους, για να αντιπαλέψουν την προσπάθεια κυβέρνησης, ΕΕ και κεφαλαίου να τους φορτώσουν τα σπασμένα κι αυτής της νέας κρίσης.
Το μήνυμα της φετινής Πρωτομαγιάς «Πληρώσαμε πολλά, δεν θα πληρώσουμε ξανά» δείχνει το δρόμο για την ανάπτυξη της πάλης και την οργάνωση της αντεπίθεσης το επόμενο διάστημα.