ΣΥΡΙΖΑ και η λογική του "επιχειρηματικού Πανεπιστήμιου"

Δήλωσε χτες ο Αλ. Τσίπρας σε εκδήλωση σχετική με την Παιδεία, τις διαθεσιμότητες κλπ.: «Αλλά το πιο σημαντικό, είδαμε να δρομολογείται πλέον ανοιχτά η επιβολή διδάκτρων, ξεκινώντας από τις μεταπτυχιακές σπουδές. Πρόκειται για τη λογική του "επιχειρηματικού Πανεπιστήμιου", που παλιότερα υπήρξε το όνειρο των πιο άρρωστων νεοφιλελεύθερων μυαλών στην Ευρώπη, και το οποίο τώρα με το μνημόνιο γίνεται πραγματικότητα στην Ελλάδα. Τι σημαίνει αυτό. Οτι η εποχή που η Παιδεία ήταν δημόσιο αγαθό, και μπορούσαν όλοι να έχουν πρόσβαση ανεξάρτητα από τις οικονομικές τους δυνατότητες, τελειώνει. Ερχεται η Παιδεία ως κερδοφόρος αγορά εκπαιδευτικών υπηρεσιών και πτυχίων. Εκεί θα ισχύσει ό,τι ισχύει παντού για τις ιδιωτικοποιήσεις: Για να μπορέσει κάθε καρυδιάς καρύδι να μπει στο χώρο και να κερδοσκοπήσει, θα πρέπει το Δημόσιο Πανεπιστήμιο να υποβαθμιστεί αντίστοιχα, και να παρέχει τις υπηρεσίες του με κόστος και μάλιστα υψηλό. Διότι έτσι διασφαλίζεται αυτό που αποκαλούμε εντός πολλών εισαγωγικών "ανταγωνιστικότητα" του ιδιωτικού τομέα»...

Αυτά τώρα, που τα θέλγητρα της κυβερνητικής καρέκλας τον αναγκάζουν να λέει όσα οι συνομιλητές του θέλουν να ακούσουν και να παριστάνει πότε πότε - βασικά όταν δεν απευθύνεται στους καπιταλιστές - την «αριστερή αντιπολίτευση». Ας δούμε τι έλεγε όμως ο Αλ. Τσίπρας όταν δεν υπήρχε τέτοια ανάγκη: «Δεν είμαστε εχθρικοί προς τα ιδιωτικά πανεπιστήμια», «το κύρος του δημόσιου πανεπιστημίου δε θίγεται από τα ιδιωτικά πανεπιστήμια»! Και τα έλεγε στην εφημερίδα «Σημερινή» της Κύπρου, στις 16/6/2008.

Πρόεδρός του ήταν ο Αλ. Τσίπρας όταν δήλωνε πως το κράτος «οφείλει να στήσει έτσι το εκπαιδευτικό του σύστημα, ώστε να παράγει γνώση που αξιοποιείται, να πουλιέται ακριβά στην αγορά εργασίας και, ταυτόχρονα, ο Χ ή ο Ψ επιχειρηματίας να ξέρει ότι αυτό που θα επιτύχει εδώ δε θα το βρει αλλού» (συνέντευξη Αλ. Τσίπρα στην εφημερίδα «Athens Voice», τεύχος 212). Πάγιο αίτημά τους είναι και η«αυτονομία του δημόσιου πανεπιστημίου».

Μόνο που ένα εκπαιδευτικό σύστημα που θα παράγει για να πουλάει και μάλιστα ακριβά, δεν μπορεί παρά να είναι ένα σύστημα πλήρως εμπορευματοποιημένο, απρόσιτο για τα παιδιά της εργατικής λαϊκής οικογένειας, υποταγμένο στις ανάγκες των καπιταλιστών που δεν συναντώνται πουθενά με αυτές του λαού.

Αυτό σημαίνει στην πραγματικότητα «αυτόνομο» πανεπιστήμιο: αναζήτηση πόρων, συνεργασία με επιχειρήσεις, αγοραπωλησία «επιστημονικών» υπηρεσιών, απόλυτη υποταγή της παρεχόμενης εκπαίδευσης και της διενεργούμενης έρευνας στις ανάγκες των μονοπωλίων, δίδακτρα στους φοιτητές και πλήρης εμπορευματοποίηση όλης της εκπαιδευτικής διαδικασίας.