Πάρκο ΦΙΞ Διήμερο πολιτικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων για Έλληνες και μετανάστες
Με ομιλία του Δημήτρη Γόντικα, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, κορυφώθηκαν το βράδυ της Κυριακής οι εκδηλώσεις του διήμερου πολιτικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων για Έλληνες και μετανάστες εργαζόμενους της ΚΟ Αττικής, στο Πάρκο ΦΙΞ, στα Πατήσια.
Παραθέτουμε ολόκληρη την ομιλία του Δημήτρη Γόντικα:
«Εκ μέρους της ΚΕ χαιρετίζουμε την απόφαση της ΚΟΑ να συνεχίσει για 12η χρονιά την πολύ σημαντική αυτή εκδήλωση. Μια εκδήλωση που συμβολίζει και υπηρετεί ένα μεγάλο σκοπό. Την ταξική συναδέλφωση Ελλήνων και ξένων εργατών, απέναντι στον κοινό αντίπαλο, στον κοινό εχθρό, τα μονοπώλια, το καπιταλιστικό σύστημα, το δυνάμωμα του κοινού αγώνα και της αλληλεγγύης απέναντι στα βάσανα που φορτώνουν στους εργαζόμενους, τους λαούς.
Το σύνθημα της φετινής εκδήλωσης "Κέρδη βουτηγμένα στων εργατών το αίμα, σε όλη την Ελλάδα και τη Μανωλάδα" περιγράφει πολύ εύστοχα και αποκαλύπτει τη ρίζα της βαρβαρότητας που ζουν σήμερα και οι Έλληνες και οι ξένοι εργάτες. Είναι η καπιταλιστική ιδιοκτησία που έχει γιγαντωθεί σε τεράστιους μονοπωλιακούς ομίλους, η εκμετάλλευση που γίνεται όλο και πιο στυγνή για να συντηρείται αυτή η ιδιοκτησία.
Δουλειά για ένα κομμάτι ψωμί με το βούρδουλα της απόλυσης ή με το βούρδουλα της υποταγής, για δουλειά ήλιο με ήλιο.
Το σύνθημα όμως αυτό εκφράζει κάτι πιο βαθύ. Ότι αυτό το σύστημα, που στηρίζει και υπερασπίζεται με νύχια και με δόντια την ατομική ιδιοκτησία των λίγων και το κέρδος από την εκμετάλλευση της δουλειάς των πολλών, είναι σε πλήρη αντίθεση με τις ανάγκες αυτών που πραγματικά παράγουν, των εργαζομένων, με τις ανάγκες της κοινωνίας, δεν έχει μέλλον.
Είναι ένα σύστημα που σαπίζει, ένα σύστημα παρασιτικό και βαθιά αντιδραστικό σε όλες τους τις εκδηλώσεις. Όπου δεν υπάρχει αντίσταση, δε λογαριάζει την ανθρώπινη ζωή. Αλλά και όταν δεν μπορεί με άλλον τρόπο να υπερασπιστεί τα ληστρικά του συμφέροντα, καταφεύγει στον ανοιχτό πόλεμο, όπως γίνεται αυτή την περίοδο στη γειτονιά μας. Πόλεμοι που ξεκληρίζουν λαούς και προκαλούν τεράστια κύματα μετανάστευσης.
Όπως εξελίσσονται τα πράγματα, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης δεν προορίζονται πια μόνο για τους μετανάστες. Σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και γκέτο σπρώχνονται κατά μάζες και οι Έλληνες εργάτες. Η πολύχρονη ανεργία είναι ένα σύγχρονο στρατόπεδο συγκέντρωσης. Τα παιδιά των ανέργων πάνε πολλές φορές νηστικά στο σχολείο, είναι ένα σύγχρονο γκέτο. Πολλά εργοστάσια μετατρέπονται σε στρατόπεδα φόβου. Οι χιλιάδες νέοι και νέες που έχουν πέσει στα ναρκωτικά είναι επίσης ένα αόρατο στρατόπεδο συγκέντρωσης. Όσοι σήμερα δεν μπορούν να φροντίσουν την υγεία τους, οδηγούνται στα γκέτο της εξαθλίωσης και της μιζέριας.
Για όλα αυτά και πολλά άλλα δεν ευθύνονται οι ξένοι εργάτες, οι μετανάστες και πρόσφυγες, όπως προκλητικά και πρόστυχα διαδίδουν οι φασίστες της Χρυσής Αυγής.
Αυτοί που εκμεταλλεύονται την ανθρώπινη εργασία εχθρεύονται το ίδιο και τον Έλληνα και τον ξένο εργάτη. Η Χρυσή Αυγή είναι ακριβώς η φωνή, το μακρύ χέρι των εκμεταλλευτών που βολεύονται με αυτές τις μισάνθρωπες θεωρίες. Είχαμε δίκιο όταν λέγαμε ότι οι επιθέσεις ενάντια στους μετανάστες ήταν, εκτός των άλλων, προετοιμασία, εκπαίδευση για να περάσει σε πιο ανοιχτή επίθεση σε βάρος του εργατικού και λαϊκού κινήματος. Σήμερα αποκαλύπτεται ως το μακρύ χέρι της εργοδοσίας, ότι στηρίζονται και χρησιμοποιούνται από ισχυρά οικονομικά συμφέροντα. Καμιά ανοχή από κανέναν. Πόλεμος και απομόνωση.
Όλα όσα ζούμε σήμερα είναι μια τρανή απόδειξη του συστήματος. Ολόκληροι κλάδοι παραγωγής, πολύ σπουδαίοι για τις ανάγκες του λαού, καταστρέφονται ή συρρικνώνονται δραματικά, όπως η κλωστοϋφαντουργία, η ένδυση, η υπόδηση και χιλιάδες άνθρωποι πετάγονται στο δρόμο, ανάμεσά τους και πολλοί μετανάστες και μετανάστριες. Δεν τους χρειάζεται ούτε η τζάμπα εργασία.
Δεν είναι αυτό απόδειξη σαπίλας και παρασιτισμού; Κλείνουν ή απειλούνται με κλείσιμο κατά δεκάδες μεγάλα εργοστάσια και στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεις, όπως είναι τα ναυπηγεία, τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα, ενώ οι ανάγκες στα προϊόντα που παράγουν είναι μεγάλες.
Δεν σταμάτησαν αυτές οι παραγωγικές μονάδες ούτε από τις απεργίες, ούτε από τους μετανάστες. Φρόντισαν άλλωστε πολύ καλά για πολλά χρόνια η ΠΑΣΚΕ και η ΔΑΚΕ να κρατούν τους εργαζόμενους μακριά από τους αγώνες και τις πραγματικές εξελίξεις. Αν δεν υπήρχαν οι μετανάστες ως φτηνά εργατικά χέρια, η αγροτική παραγωγή, η κτηνοτροφία, η αλιεία, θα είχε περιοριστεί δραματικά η παραγωγή ελληνικών προϊόντων.
Ο παρασιτισμός, η σήψη του μονοπωλιακού καπιταλισμού εκδηλώθηκαν σε όλους τους κλάδους της παραγωγής, στο εμπόριο, στην κυκλοφορία του χρηματικού κεφαλαίου, σε όλες τις δομές οργάνωσης της καπιταλιστικής κοινωνίας, σε όλους τους θεσμούς του συστήματος, πήραν τη μορφή της χρηματιστικής υπερκερδοσκοπίας, της απάτης, της κατάχρησης, της διαφθοράς, των καταστροφών, όπως με τη ρύπανση και μόλυνση στη διατροφική παραγωγική αλυσίδα, στα νερά, στην ατμόσφαιρα, στα δάση, στον αιγιαλό. Επεκτάθηκε η πιο παρασιτική κερδοσκοπία, όπως το εμπόριο ναρκωτικών, η οργανωμένη πορνεία γυναικών και παιδιών κ.ά. Έγινε έκδηλη η διαπλοκή των κέντρων του παράνομου χρηματισμού με βουλευτές και υπουργούς, με όργανα της εξουσίας, η διαπλοκή των κέντρων του οργανωμένου εγκλήματος με τις αρχές δίωξης. Εδώ μέσα ακουμπάει και η Χρυσή Αυγή.
Τέλος, το σύνθημα αυτής της διήμερης συνάντησης φιλίας και συναδέλφωσης μας δείχνει ακόμα και κάτι άλλο, πολύ πιο δυνατό και ελπιδοφόρο. Ότι οι ιδιοκτήτες των μέσων παραγωγής, των εργοστασίων, των πολυκαταστημάτων, των καραβιών, των τραπεζών είναι περιττοί για την κοινωνία, γιατί ζουν παρασιτικά. Δεν προσφέρουν τίποτα. Είναι άρπαγες, ληστές, εκμεταλλευτές. Κριτήριο για αυτούς είναι το κέρδος και μόνο το κέρδος. Με βάση αυτό καθορίζουν την παραγωγή, τι θα παράγουν, πόσο και κάτω από ποιους όρους.
Όσο αυτοί εξακολουθούν να έχουν στην ιδιοκτησία τους τα μέσα παραγωγής, οι εργαζόμενοι, οι λαοί θα οδηγούνται στην απόλυτη εξαθλίωση χωρίς επιστροφή. Θα ζουν συνεχώς με το φάσμα και τις συνέπειες των κρίσεων.
Οι αληθινοί ιδιοκτήτες είναι οι μόνοι που μπορούν να βγάλουν την κοινωνία από την κρίση και να βάλουν σε κίνηση όλη την παραγωγική μηχανή. Είναι αυτοί που πραγματικά παράγουν. Είναι οι εργάτες και οι υπάλληλοι, μαζί με το επιστημονικά εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό. Είναι η σύγχρονη εργατική τάξη.
Για παράδειγμα. Οι εργάτες στα ναυπηγεία και στα Αμυντικά Συστήματα έχουν υψηλή ειδίκευση. Είναι σε θέση να λειτουργήσουν τα εργοστάσια κανονικά, να αυξήσουν την παραγωγή και να καλύψουν όλες τις ανάγκες της χώρας, ακόμη και να κάνουν εξαγωγές. Το ίδιο μπορεί να γίνει σε όλους τους κλάδους.
Να ποιο είναι το πολιτικό πρόβλημα σήμερα. Να απαλλαγεί η κοινωνία από τη σαπίλα και τον παρασιτισμό της αστικής τάξης.
Αυτή είναι η προοπτική, το μέλλον της εργατικής τάξης. Αυτός είναι ο μόνος δρόμος σωτηρίας της από τα βάσανά της και μαζί όλης της κοινωνίας από τη σαπίλα και τον παρασιτισμό του καπιταλισμού. Να πάρει στα χέρια της τα μέσα παραγωγής και την εξουσία.
Βεβαίως, αυτό το ζήτημα δε λύνεται με διακηρύξεις. Λύνεται με επανάσταση. Το ΚΚΕ είναι ο σημαιοφόρος αυτού του αγώνα. Πιστεύει στην εργατική τάξη και αναγνωρίζει τον πρωτοπόρο κοινωνικό ρόλο της, πιστεύει στην ιστορική της αποστολή ως νεκροθάφτη του καπιταλισμού και οικοδόμο μιας νέας κοινωνίας του Σοσιαλισμού - Κομμουνισμού, μιας κοινωνίας χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Αυτό το σύστημα δε διορθώνεται, δεν μπορεί να μεταρρυθμιστεί και να εξελιχθεί σε ένα πιο φιλικό προς τον άνθρωπο σύστημα, όπως μας μένε διάφοροι παλιοί ή όψιμοι "φίλοι" της εργατικής τάξης.
Το πολιτικό πρόβλημα για τη χώρα μας δεν είναι να φύγει ο Σαμαράς και να έρθει ο Τσίπρας. Τέτοιες αλλαγές έχουν γίνει πολλές στο παρελθόν και στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες. Το πολιτικό πρόβλημα είναι να απαλλαγεί ο τόπος και οι εργαζόμενοι από τα πραγματικά αφεντικά. Από την καπιταλιστική ιδιοκτησία. Από τα παράσιτα και τους εκμεταλλευτές. Όσο αυτοί θα έχουν στα χέρια τους τα κλειδιά της οικονομίας, η κυβερνητική εξουσία όποιο όνομα κι αν έχει, κεντροδεξιά ή κεντροαριστερή, όποια καταγωγή κι αν έχει, θα είναι υπάλληλος στην υπηρεσία τους.
Η εργατική τάξη δεν χρειάζεται σωτήρες και δεν έχει ανάγκη από ελεημοσύνες.
Αγαπητοί φίλοι και σύντροφοι.
Η φετινή γιορτή γίνεται λίγες βδομάδες μετά την πραγματοποίηση του 19ου Συνεδρίου του ΚΚΕ. Σε αυτό το Συνέδριο συζητήσαμε και αποφασίσαμε πολύ σημαντικά ζητήματα που έχουν να κάνουν με τη ζωή και το μέλλον του λαού μας.
Συζητήσαμε και ψηφίσαμε νέο Πρόγραμμα που δίνει ολοκληρωμένες και επιστημονικά τεκμηριωμένες απαντήσεις και λύσεις σε όλα τα βασικά προβλήματα και ερωτήματα που βασανίζουν την πλειοψηφία του λαού και της νεολαίας σήμερα.
- Ποιος ευθύνεται για τη σημερινή κρίση και πώς θα βγούμε από αυτήν.
- Πώς θα απαλλαγούμε από το βραχνά της ανεργίας και της ανασφάλειας που κατατρέχει κάθε εργάτη και λαϊκή οικογένεια.
- Πώς θα ανυψωθεί το βιοτικό, μορφωτικό, πολιτιστικό επίπεδο με βάση τις σύγχρονες ανάγκες και δυνατότητες.
- Πώς η νέα γενιά, τα παιδιά μας θα μεγαλώνουν, από τη στιγμή που γεννιούνται, χωρίς στερήσεις, αλλά με όλες τις φροντίδες για την ολοκληρωμένη και ολόπλευρη ανάπτυξή τους.
Πώς, με λίγα λόγια, θα απαλλαγούμε από τη σημερινή βαρβαρότητα και θα οικοδομήσουμε μια κοινωνία πραγματικά ελεύθερη, απαλλαγμένη από κάθε εμπόδιο και περιορισμό για την καθολική ευημερία και την ολόπλευρη ανάπτυξη του ανθρώπου.
Για μια κοινωνία, όπου η ανεργία θα εξαλειφθεί και η εργασία θα είναι τιμή και περηφάνια και όχι καταναγκασμός, όπως είναι σήμερα. Η Υγεία και η Εκπαίδευση θα είναι υπόθεση της κοινωνίας, θα είναι καθολική, σύγχρονη και όχι αντικείμενο εκμετάλλευσης, όπως είναι σήμερα με τεράστιες ανισότητες και διακρίσεις.
Θα εξασφαλιστεί ελεύθερος χρόνος για να απολαμβάνουν οι άνθρωποι τα αγαθά του πολιτισμού, θα έχουν όλα τα μέσα για να μπορούν να συμμετέχουν, να δημιουργούν, να ξεκουράζονται, να ψυχαγωγούνται, αλλά και το χρόνο να συμμετέχουν στη διεύθυνση των υποθέσεων της παραγωγής και της κοινωνίας. Ελεύθεροι δημιουργοί, αλλά και ελεγκτές του πλούτου που θα παράγεται, καθώς και της δίκαιης διανομής του.
Το Πρόγραμμα του ΚΕ δεν αφορά μόνο τους κομμουνιστές. Αφορά όλη την εργατική τάξη, τη νεολαία, τους μετανάστες.
Σας καλούμε όχι μόνο να το προμηθευτείτε και να το μελετήσετε, αλλά και να διαδώσετε τις ιδέες του παντού και οι μετανάστες ακόμη και στις χώρες τους. Θα φροντίσουμε να μεταφραστεί και στις γλώσσες σας.
Τι λέμε πολύ επιγραμματικά σε αυτό το Πρόγραμμα. Ότι αυτή η κοινωνία, ο Σοσιαλισμός, είναι αναγκαίος και επίκαιρος όσο ποτέ άλλοτε.
Η Ελλάδα έχει σήμερα μεγάλες αναξιοποίητες παραγωγικές δυνατότητες που μπορούν να απελευθερωθούν μόνο με την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής από την εργατική εξουσία, με κεντρικό επιστημονικό σχεδιασμό της παραγωγής. Διαθέτει έμπειρο, πολυάριθμο εργατικό δυναμικό, ακόμα και υψηλής τεχνολογικής και επιστημονικής ειδίκευσης. Διαθέτει σημαντικές εγχώριες ενεργειακές πηγές, αξιόλογο ορυκτό πλούτο, βιομηχανική, βιοτεχνική και αγροτική παραγωγή, μπορεί να καλύψει μεγάλο μέρος των λαϊκών αναγκών, όπως των διατροφικών και ενεργειακών, των μεταφορών, των κατασκευών δημοσίων έργων υποδομής και λαϊκής στέγης. Η αγροτική παραγωγή μπορεί να στηρίξει διάφορους κλάδους της βιομηχανίας.
Θα έχετε ακούσει από πολλούς ότι αυτές οι ιδέες, το Πρόγραμμα και οι σκοποί του ΚΚΕ δεν είναι σήμερα ώριμοι, δεν είναι ρεαλιστικοί, δεν απαντούν στις σημερινές ανάγκες. Άλλοι ότι αυτά που λέμε δεν μπορούν να γίνουν. Άλλοι ότι ο Σοσιαλισμός απέτυχε και άλλοι ότι ο Σοσιαλισμός είναι ένα καταπιεστικό σύστημα. Και βέβαια πρώτη και καλύτερη η Χρυσή Αυγή.
Δεν πρόκειται για καλοπροαίρετες απόψεις, ούτε για προβληματισμούς ειλικρινείς. Μπορεί οι απλοί εργαζόμενοι να τις έχουν υιοθετήσει και τις αναπαράγουν, δεν είναι δικές τους όμως απόψεις. Είναι εχθρικές και ύπουλες επιθέσεις.
Ποιος, αλήθεια, ζημιώνεται και θα χάσει από το Σοσιαλισμό; Ποιος φοβάται αυτή την προοπτική; Μόνο αυτοί που θα χάσουν τα προνόμια που έχουν. Μόνο αυτοί που θα χάσουν το προνόμιο να ζουν από τη δουλειά των άλλων. Μόνο αυτοί που θέλουν το λαό με σκυμμένο το κεφάλι, φοβισμένο για να μπορούν να τον εκμεταλλεύονται.
Από δω πηγάζουν αυτές οι απόψεις και δεν διστάζουν μπροστά σε κανένα οικονομικό κόστος για να διαδίδουν αυτές τις απόψεις με όλα τα μέσα. Να εξαγοράζουν κάθε πρόθυμο από πολιτικούς, συνδικαλιστές, δημοσιογράφους, καθηγητές, καλλιτέχνες, δουλέμπορους ή ανθρώπους του υποκόσμου να γίνεται βαποράκι και υπερασπιστής του σάπιου συστήματός τους.
Δε διστάζουν να κάνουν ακόμα και μεγαλύτερες παραχωρήσεις και σε κυβερνητικό επίπεδο προκειμένου να ελέγχουν και να ενσωματώνουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια ή προκειμένου να μην τα χάσουν όλα.
Όταν ο πρόεδρος του ΣΕΒ διακηρύσσει ότι είναι ρεαλιστικός και χρειαζούμενος ο ριζοσπαστισμός του ΣΥΡΙΖΑ, τι άλλο είναι.
Αφού έφεραν τον ΣΥΡΙΖΑ στα μέτρα τους, δεν έχουν καμιά ανησυχία από την «κυβερνώσα αριστερά». Μήπως λέμε ψέματα; Να η απόδειξη: «Εμείς ως η επόμενη κυβέρνηση του τόπου, έχουμε στόχο να διευκολύνουμε την ιδιωτική πρωτοβουλία των παραγωγικών επενδύσεων. Την ιδιωτική πρωτοβουλία που αναλαμβάνει το επιχειρηματικό ρίσκο. Σας διαβεβαιώνουμε, λοιπόν, ότι θα σταθούμε αρωγοί στην υγιή επιχειρηματικότητα. Θα προχωρήσουμε σε δημόσιες επενδύσεις ταχείας απόδοσης. Όχι για να εκτοπίσουμε τις ιδιωτικές. Αλλά για να τις ενθαρρύνουμε». Αυτά τα είπε ο Τσίπρας στην ομιλία του στη συνέλευση των Βιομηχάνων. Πείτε μας τι παραπάνω λέει ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος;
Το πρόβλημα των κεφαλαιοκρατών είναι η αποτροπή της αμφισβήτησης της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας και η αναχαίτιση ακριβώς αυτού του κινήματος.
Το πρόβλημά τους είναι να μη σηκώσει κεφάλι η εργατική τάξη. Τη λαϊκή εξέγερση, την επαναστατική ανατροπή τρέμουν. Αυτή θέλουν να αποτρέψουν. Μπορεί ο σοσιαλισμός του 20ού αιώνα να ανατράπηκε, μα ζουν με τον εφιάλτη του σοσιαλισμού.
Ξέρουν και ανησυχούν ότι το σύστημά τους δεν έχει τις αντοχές που είχε, τα θεμέλιά του έχουν διαβρωθεί και το οικοδόμημα τρίζει.
Η σοσιαλιστική επανάσταση είναι αναπόφευκτη και θα έρθει στην ημερήσια διάταξη.
Δεν μπορούν ό,τι και να κάνουν να τη ματαιώσουν, όπως δεν μπόρεσαν και δεν μπορούν να αποτρέψουν τις οικονομικές κρίσεις.
Η βαθιά οικονομική κρίση, η μαζική ανεργία και η μαζική φτώχεια είναι η απόδειξη ότι το σύστημα αυτό έχει φάει τα ψωμιά του.
Όλα αυτά τα χρόνια η εργατική τάξη, ένα μεγάλο τμήμα των αυτοαπασχολούμενων, η φτωχή αγροτιά, οι γυναίκες και τα παιδιά της πλήρωσαν πολύ ακριβά αυτή την κρίση. Μάτωσαν κυριολεκτικά για να σωθούν τα κέρδη των τραπεζιτών, των εφοπλιστών, των βιομηχάνων, γενικά των μεγαλοεπιχειρηματιών.
Τώρα καλούν το λαό σε νέες αιματηρές θυσίες, για την ανάκαμψη της κερδοφορίας τους.
Η περιβόητη ανάπτυξη που διαφημίζει η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου δεν αφορά τους εργαζόμενους, το λαό.
Όπως πριν τρία χρόνια καλούσαν το λαό σε θυσίες για να μη χρεοκοπήσει η Ελλάδα, το ίδιο επαναλαμβάνουν και σήμερα.
Νέες θυσίες για να μπούμε στην ανάπτυξη.
Και αύριο να συνεχίσουμε τις θυσίες για να στηρίξουμε την ανταγωνιστικότητα και να μην ξαναγυρίσουμε στα παλιά. Οι μεταρρυθμίσεις, που λένε, είναι νέες θηλιές στο λαιμό του λαού. Τα ίδια μας έλεγαν για να μπούμε στην ΕΕ και στην ΟΝΕ. Θυσίες αναγκαίες για να μπούμε στο σκληρό πυρήνα της ΕΕ.
Αυτός ο φαύλος κύκλος πρέπει να σπάσει. Να σταματήσουμε να ματώνουμε για ξένα συμφέροντα.
Η μόνη εναλλακτική λύση:
- Έξοδος τώρα από την ΕΕ.
- Καμιά αναγνώριση και μονομερής διαγραφή του χρέους.
- Κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων.
- Λαϊκή Συμμαχία, εργατική λαϊκή εξουσία.
Αγώνας όχι για εναλλαγή, αλλά για αλλαγή τάξης στην εξουσία. Αγώνας με τις δικές μας σημαίες.
Αυτός ο αγώνας έχει θυσίες, αλλά δε θα πάνε χαμένες.
Σύντροφοι και συντρόφισσες,
Συνεχίζουμε τις μεγάλες παραδόσεις της εργατικής τάξης. Ξαναπιάνουμε το νήμα των μεγάλων ταξικών αγώνων και συγκρούσεων.
- Τιμάμε και συνεχίζουμε τον αγώνα των κομμουνιστών του Παρισιού.
- Τιμάμε και συνεχίζουμε την Οχτωβριανή Επανάσταση.
- Τιμάμε και διδασκόμαστε από το σοσιαλισμό που γνωρίσαμε.
Κάτω από αυτές τις σημαίες η εργατική τάξη, οι λαοί πέτυχαν κοσμοϊστορικές νίκες και κατακτήσεις.
Η ανατροπή του σοσιαλισμού έφερε μεγάλο πισωγύρισμα στις εργατικές και λαϊκές κατακτήσεις.
Εδώ βρίσκεται και η βασική αιτία του μεγάλου κύματος μετανάστευσης.
Η μαζική είσοδος φτηνής εργατικής δύναμης στη διεθνή καπιταλιστική αγορά από Ασία, Αφρική, Λατινική Αμερική, Ανατολική Ευρώπη έδωσε μια προσωρινή ανάσα στην καπιταλιστική κερδοφορία.
Επιτάχυνε όμως ταυτόχρονα την απαξίωση της εργατικής δύναμης στις πιο αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες, συνέβαλε στη γενικευμένη απόλυτη εξαθλίωση της εργατικής τάξης και έκανε την επίθεση του κεφαλαίου πιο άγρια σε διεθνή κλίμακα.
Οι μισθοί Κίνας, Πακιστάν, το καθεστώς της Μανωλάδας είναι σήμερα το όνειρο και το όραμα κάθε καπιταλιστή. Αυτό το όραμα ονομάζει "Νέα Ελλάδα" ο κύριος Σαμαράς.
Αυτά τα όνειρα όμως πρέπει να γίνουν εφιάλτης και να πνιγούν στη θύελλα της επαναστατικής πάλης, κάτω από το σύνθημα: "Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε".
Κάτω από αυτή τη σημαία να πάρουν τη θέση τους Έλληνες, Ασιάτες, Αφρικανοί, εργαζόμενοι από τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες.
Για τα δικά τους συμφέροντα, για τα δικά τους όνειρα.
Ξέρουμε πολύ καλά. Οι σοσιαλιστικές επαναστάσεις του 21ου αιώνα, συγκρινόμενες με τις αστικές επαναστάσεις του 18ου και 19ου αιώνα, ακόμα και με τις σοσιαλιστικές επαναστάσεις του 20ού αιώνα, θα αντιμετωπίσουν πολύ πιο οργανωμένη κατασταλτική μηχανή, τεχνολογικά πιο αναπτυγμένα μέσα πληροφόρησης, μαζικής καταστροφής. Θα αντιμετωπίσουν τους μηχανισμούς της κρατικής καπιταλιστικής βίας που είναι ενταγμένοι σε διακρατικές δομές, όπως το ΝΑΤΟ, ο Ευρωστρατός, η Ευρωαστυνομία και Ευρωχωροφυλακή κλπ.
Παρά την τεχνολογική εξέλιξη, δεν παύει ο άνθρωπος να αποτελεί τον αποφασιστικό παράγοντα στη χρήση και στην αντιμετώπιση αυτών των μηχανισμών. Από αυτό προκύπτει και η δυνατότητα της εργατικής - λαϊκής δράσης από την εξουδετέρωση αυτών των μέσων και τη χρησιμοποίηση των νέων τεχνολογιών προς όφελος του επαναστατικού κινήματος.
Στο Πρόγραμμά μας λέμε και κάτι άλλο.
Η κατάκτηση της εργατικής εξουσίας σε μια χώρα συμβάλλει στην ανάπτυξη του διεθνούς επαναστατικού εργατικού κινήματος, στη συμφιλίωση της εργατικής τάξης, των λαϊκών δυνάμεων, ανεξάρτητα από εθνική καταγωγή, γλώσσα, πολιτιστική και θρησκευτική κληρονομιά, στο συντονισμό της ταξικής πάλης σε περιφερειακό και διεθνές επίπεδο, στη συγκρότηση επαναστατικών συμμαχιών, ακόμα και για την υπεράσπιση της κάθε σοσιαλιστικής επανάστασης από τη διεθνή καπιταλιστική αντεπαναστατική δράση.
Το ΚΚΕ δεν είναι κόμμα μεγάλων και ανέξοδων λόγων.
Είναι Κόμμα της επαναστατικής δράσης, είναι αδιάλλακτος και ασυμβίβαστος εχθρός της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας και εξουσίας και στην Ελλάδα και σε κάθε χώρα και όσων την υπερασπίζονται.
Η στάση απέναντι στην καπιταλιστική ιδιοκτησία είναι το αυθεντικό κριτήριο για όποιον ισχυρίζεται ότι είναι με τα συμφέροντα των εργαζομένων, του λαού.
Όποιος ισχυρίζεται ότι υπερασπίζεται, πονάει και αγωνίζεται για το λαό, χωρίς να ξεκαθαρίσει τη θέση του στο κύριο αυτό ζήτημα, λέει ψέματα, εξαπατά το λαό ή είναι επαναστάτης στα λόγια όπως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και άλλες παρόμοιες ομάδες.
Όσα επίθετα κι αν προσθέσει κανένας στο κόμμα του ή στα "πιστεύω του", αριστερός, ριζοσπάστης, ακόμα και κομμουνιστής στις σημερινές συνθήκες και δεν παλεύει στην ίδια όχθη με τους εργαζόμενους, είναι δημαγωγός, τσαρλατάνος ή ένα φοβισμένο ανθρωπάκι που φοβάται τον ίσκιο του.
Αυτοί είναι, είτε το θέλουν είτε όχι, υπερασπιστές της σημερινής τάξης πραγμάτων.
Δεν υπάρχουν άλλες επιλογές.
Ή με τους εργάτες ή με το κεφάλαιο.
Για το ΚΚΕ ένας από τους κύριους σκοπούς της πάλης του είναι να βοηθήσει την εργατική τάξη να ξεκαθαρίσει την ήρα από το στάρι και να πετάξει από πάνω του όλους όσοι στο όνομά της μετατρέπουν την αγανάκτησή της σε χειροκροτητή της αστικής εξουσίας.
Το ΚΚΕ δε λέει ότι σήμερα θα γίνει η επανάσταση, ούτε ότι η πλατιά λαϊκή αγανάκτηση είναι αρκετή για ανατροπές και επαναστατικές αλλαγές.
Αυτά τα λένε όσοι δεν ξέρουν τι θα πει ταξική πάλη ή έχουν στο μυαλό τους θεσούλες και υπουργικές καρέκλες.
Η επανάσταση θα 'ρθει στην ώρα της, αν δουλεύεις για την προοπτική αυτή.
Αν είσαι κάθε μέρα στον αγώνα, οργανώνεις, εκπαιδεύεις δυνάμεις, αν έχεις ανοιχτό πόλεμο σε κάθε εργοστάσιο, τόπο δουλειάς, σε κάθε κλάδο και σε κάθε γειτονιά, με τις δυνάμεις που τσακίζουν και ληστεύουν τους εργαζόμενους και όσους τους τάζουν εύκολες νίκες για να τους ξεγελάσουν, για να εγκαταλείψουν τον αγώνα για ριζικές αλλαγές.
Αυτή την περίοδο διεξάγεται και θα κλιμακωθεί στο επόμενο διάστημα ένας ύπουλος πόλεμος σε βάρος των εργαζομένων, του λαού.
Εφόσον λένε δεν είναι σήμερα ώριμες οι συνθήκες να τα βάλουμε με την ΕΕ, το ΝΑΤΟ και την καπιταλιστική εξουσία, ας εγκαταλείψουμε αυτά τα αιτήματα και συνθήματα κι ας αναζητήσουμε μια καλύτερη εκπροσώπηση στην κυβέρνηση. Να στηρίξουμε όλοι μαζί τον ΣΥΡΙΖΑ, μια αριστερή κυβέρνηση.
Πρωταγωνιστής αυτού του πολέμου είναι ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ. Να φύγει ο Σαμαράς και να 'ρθει ο Τσίπρας στο όνομα της αριστεράς.
Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ και ο πόλος που πάει να δημιουργηθεί γύρω από αυτό το κόμμα δεν πιστεύει σε αυτά τα αιτήματα και τα συνθήματα.
Τα 'χουν αποκηρύξει φεύγοντας από το ΚΚΕ.
Είναι μέρος αυτού του συστήματος, γι' αυτό και τους αναγνωρίζουν ως επίσημους συνομιλητές και τους προετοιμάζουν ως εναλλακτική λύση αν η κεντροδεξιά κυβερνητική εξουσία βρεθεί σε αδυναμία.
Επαναλαμβάνεται η ίδια ιστορία με το ΠΑΣΟΚ στη δεκαετία του 1970.
Τότε μάλιστα το ΠΑΣΟΚ ήταν πολύ πιο μπροστά από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Φώναζε "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο".
Η αλλαγή του ΠΑΣΟΚ και το σύνθημα "Να φύγει η δεξιά" ήταν ακριβώς το όχημα για να αποτρέψουν τη λαϊκή πάλη από ώριμες και αναγκαίες ριζικές αλλαγές.
Το ίδιο πάει να επαναληφθεί και σήμερα.
Γι' αυτό και αποκαλούμε αυτόν τον πόλεμο ύπουλο και βρώμικο σε βάρος των εργαζομένων, σε βάρος του λαού.
Γι' αυτό πρέπει να μπούμε σε αυτόν τον πόλεμο με όλες μας τις δυνάμεις, υπερασπιστές των συμφερόντων του λαού.
Πόλεμος και αγώνας να μην εγκλωβιστεί σε ψεύτικες ελπίδες. Να τραβήξει το δικό του δρόμο, μαζί με το ΚΚΕ.
Με το ΚΚΕ μπροστά για τη δική του εξουσία.
Να παλέψουμε κάτω από τις σημαίες της Λαϊκής Συμμαχίας για να αλλάξει τάξη στην εξουσία και όχι διαχειριστής.
Με την ίδια συνέπεια που παλεύουμε για τα συμφέροντα των Ελλήνων εργαζομένων, με την ίδια συνέπεια υπερασπιζόμαστε τη θέση και τα συμφέροντα των ξένων εργατών, των μεταναστών και των παιδιών τους που ζουν στην Ελλάδα.
Όπως παλεύουμε η εργατική τάξη της Ελλάδας να γυρίσει την πλάτη στην αστική τάξη και τα κόμματά της, το ίδιο ζητάμε και στους μετανάστες, να γυρίσουν την πλάτη απέναντι στις δικές τους αστικές τάξεις και στους μηχανισμούς τους.
Να πάρουν εκδίκηση για τα βάσανά τους μπαίνοντας στον κοινό αγώνα για μια καλύτερη ζωή σε μια άλλη κοινωνία, τη σοσιαλιστική.
Από τη σκοπιά αυτή, το ΚΚΕ υπερασπίζεται με σταθερότητα τα καθημερινά και επείγοντα προβλήματα των μεταναστών.
Τη νομιμοποίηση όσων ζουν και εργάζονται στη χώρα μας, ιδιαίτερα αυτών που έχουν αναπτύξει ισχυρούς δεσμούς, λόγω της μακρόχρονης παραμονής και της δημιουργίας οικογένειας. Την απλούστευση των διαδικασιών ανανέωσης της άδειας διαμονής, την κατάργηση των παραβόλων και την αποσύνδεσή τους από ένσημα και συμβάσεις εργασίας. Ίσα δικαιώματα στην εργασία, στην Εκπαίδευση, στην Υγεία και την Πρόνοια. Τη χορήγηση ταξιδιωτικών εγγράφων σε όσους μετανάστες έχουν τελικό προορισμό άλλες χώρες της ΕΕ και βρίσκονται εγκλωβισμένοι στη χώρα μας λόγω του Κανονισμού Δουβλίνου ΙΙ της ΕΕ και της Συνθήκης Σένγκεν. Τη χορήγηση ασύλου ή άλλης μορφής διεθνούς προστασίας, με διαδικασίες γρήγορες και αξιόπιστες, σε όσους διώκονται από αντιδραστικά καθεστώτα για τις προοδευτικές απόψεις τους, στα θύματα των ιμπεριαλιστικών πολέμων και επεμβάσεων.
Υποστηρίζει το αναφαίρετο δικαίωμα όλων των παιδιών των μεταναστών που γεννιούνται ή μεγαλώνουν στην Ελλάδα για νομιμοποίηση, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, για εγγραφή σε ειδικά δημοτολόγια και για έκδοση πιστοποιητικού γέννησης. Να μην υπολείπονται σε κανένα δικαίωμα από τα Ελληνόπουλα. Στο βαθμό που θα είναι λυμένα τα προβλήματα νομιμοποίησης και εγγραφών, θα είναι πιο σωστό η ιθαγένεια να χορηγείται αυτοδίκαια και χωρίς καμιά άλλη προϋπόθεση, μόνο εφόσον το ίδιο το παιδί το ζητήσει με την ενηλικίωσή του και όχι εξαναγκαστικά για να απαλλαγεί από τις δυσμενείς συνέπειες της έλλειψης νομιμοποίησης.
Παλεύει για ισότιμη πρόσβαση των παιδιών όλων των μεταναστών στις δομές της ελληνικής δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης, που θα περιλαμβάνει και την εκμάθηση της μητρικής τους γλώσσας, της ιστορίας και του πολιτισμού τους. Για τη δημιουργία πολύγλωσσων δημόσιων κέντρων για την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας, της ιστορίας και του πολιτισμού για τους ενήλικες μετανάστες. Η κτήση της ελληνικής ιθαγένειας από ενήλικες, μετά από κάποιο διάστημα παραμονής στη χώρα, δηλαδή η πολιτογράφηση πρέπει να εξετάζεται με καθαρά αντικειμενικά κριτήρια και όχι με κριτήρια υποταγής στο κυρίαρχο εκμεταλλευτικό σύστημα και ψηφοθηρίας.
Υποστηρίζει, επίσης, το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι στις δημοτικές εκλογές, μετά από ένα ορισμένο χρονικό διάστημα παραμονής τους (π.χ. 5 χρόνια) στη χώρα.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Φέτος το ΚΚΕ συμπληρώνει 95 χρόνια ζωής και δράσης και σε πέντε χρόνια θα συμπληρώσει έναν αιώνα. Σ' αυτό το διάστημα πολλά μπορούν να γίνουν και θα γίνουν.
Ας είμαστε έτοιμοι για νέους μεγάλους αγώνες.
Ψηλά τις σημαίες. Πάντα στην πρώτη γραμμή».