Ο ΕΟΠΥΥ, λειτουργώντας ως ασφαλιστική εταιρεία
Με τις τελευταίες υπουργικές αποφάσεις ορίζονται πλαφόν σε διαγνωστικές εξετάσεις και νοσηλεία ανά νομό της χώρας. Ο ΕΟΠΥΥ, μετά από αλλεπάλληλες περικοπές του προϋπολογισμού του, αφού η κυβέρνηση μειώνει συνεχώς την κρατική χρηματοδότησή του, ορίζει ένα πλαφόν στη συνταγογράφηση διαγνωστικών εξετάσεων και νοσηλείας κι αν ο ασφαλισμένος χρειαστεί κάποια επιπλέον εξέταση, κάποια επιπλέον υπηρεσία, θα πληρώνει απευθείας από την τσέπη του, ενώ ήδη έχει πληρώσει αφενός στο κράτος μέσω βαριάς φορολογίας, αφετέρου στον ασφαλιστικό κλάδο Υγείας μέσω ασφαλιστικών εισφορών.
Ο ΕΟΠΥΥ, λειτουργώντας ως ασφαλιστική εταιρεία, αγοράζει υπηρεσίες από τον ιδιωτικό και τον κρατικό τομέα και τις παρέχει στους ασφαλισμένους έχοντας ήδη προπληρωθεί απ' αυτούς από τις εισφορές τους. Αλλά ορίζει ένα ποσό το οποίο θα δαπανά ετησίως για διαγνωστικές εξετάσεις και άλλες ιατρικές πράξεις. Το ίδιο συμβαίνει και με τη φαρμακευτική δαπάνη του ΕΟΠΥΥ, που με αντίστοιχη υπουργική απόφαση ορίστηκε στα 2 δισ. ευρώ για το 2014 και άλλα τόσα για το 2015, ενώ παράλληλα οι συμμετοχές των ασθενών αυξάνονται. Τι σημαίνουν αυτά τα όρια; Οτι τις υπηρεσίες Υγείας δεν τις παρέχει με επιστημονικά - ιατρικά κριτήρια αλλά με βάση το κόστος και τα ισχνά οικονομικά του αφού πετσοκόβονται οι κρατικές δαπάνες για την Υγεία, μειώνονται δραστικά οι εργοδοτικές ασφαλιστικές εισφορές. Ετσι μεταφέρεται το κόστος στον καθένα ασφαλισμένο, που θα χρειαστεί εξετάσεις και φάρμακα πάνω από το πλαφόν.
Οι συγκεκριμένες αποφάσεις είναι μέρος μιας μακράς πορείας περιστολής της χρηματοδότησης της Υγείας από τον κρατικό προϋπολογισμό, μιας διαρκούς μείωσης των δωρεάν παροχών, μιας διαρκούς προώθησης της εμπορευματοποίησης του τομέα Υγείας, που αναγκάζει τα φτωχά λαϊκά στρώματα ή να μην έχουν υπηρεσίες Υγείας ή αν έχουν να είναι εντελώς υποβαθμισμένες. Μπορεί στην υπουργική απόφαση να αναφέρεται πως «όσες εξετάσεις υπερβαίνουν τον εγκεκριμένο αριθμό διενεργούνται δωρεάν στις δημόσιες δομές», όμως ο ΕΟΠΥΥ δεν βάζει πλαφόν μόνο στον ιδιωτικό τομέα, δεν υπάρχουν απεριόριστες παροχές από τον κρατικό τομέα. Ως αγοραστής υπηρεσιών Υγείας - αφού η Υγεία είναι πεδίο επιχειρηματικής δράσης - από τον κρατικό και τον ιδιωτικό τομέα, ο ΕΟΠΥΥ δεν καλύπτει όλες τις εξετάσεις. Με τους Κανονισμούς Παροχών κόβει διαρκώς υπηρεσίες στον ασφαλισμένο. Οι συμμετοχές σε πληρωμή διαρκώς αυξάνονται, αφού τα έσοδα του ΕΟΠΥΥ από εισφορές και κρατική χρηματοδότηση μειώνονται. Ενδεικτικό είναι το παράδειγμα με τη φαρμακευτική δαπάνη. Η μεσοσταθμική συμμετοχή των αρρώστων για αγορά φαρμάκων, από 9% το 2009, εκτινάχτηκε σε 25% το 2013 και υπολογίζεται να φτάσει σε 32% το 2014.
Επιπλέον, σε ποιες δημόσιες δομές θα απευθυνθεί ο ασθενής για διαγνωστικές εξετάσεις; Με τη δημιουργία του ΕΟΠΥΥ τα εργαστήρια του πρώην ΙΚΑ έκλεισαν κι επιβλήθηκε 15% συμμετοχή των ασφαλισμένων στα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα. Τα Κέντρα Υγείας ερημώνουν χωρίς προσωπικό όλων των ειδικοτήτων και χωρίς τον απαραίτητο ιατρικοτεχνολογικό εξοπλισμό. Στα δημόσια νοσοκομεία οι αναμονές είναι πολύμηνες. Εξάλλου, και στα δημόσια νοσοκομεία οι ασθενείς πληρώνουν για εξετάσεις και νοσηλεία, είτε απευθείας, είτε μέσω του ασφαλιστικού τους ταμείου. Εφόσον ο ΕΟΠΥΥ έχει έναν κλειστό προϋπολογισμό που δεν μπορεί να τον υπερβεί και το κράτος έχει ξεκαθαρίσει πως δεν έχει επιπλέον χρηματοδότηση, πώς θα γίνονται δωρεάν όλες οι εξετάσεις; Ας μην ξεχνάμε και το νομοσχέδιο του υπουργείου Υγείας για την οικονομική αυτοτέλεια των δημόσιων νοσοκομείων, ώστε σταδιακά να πάψει εντελώς η κρατική χρηματοδότηση. Και φυσικά η τάση θα είναι η διαρκής μείωση των παροχών, το πετσόκομμα εξετάσεων και άλλων ιατρικών πράξεων που θα μπορεί να κάνει κάποιος δωρεάν. Απάντηση, η οργανωμένη λαϊκή αντεπίθεση για αποκλειστικά δημόσιες δωρεάν υπηρεσίες Υγείας και φάρμακα, για κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης στον τομέα Υγείας.