Η «Καθημερινή», σήμερα... και η «κληρονομιά» της:
Η «Καθημερινή», σήμερα...
Προχτές η «Καθημερινή» έπιασε στο «στόμα» της τον Πλουμπίδη (σ.σ.: Η «Καθημερινή» να πιάνει στο «στόμα» της τον Πλουμπίδη είναι από μόνο του ήδη αρκετά αηδιαστικό). Βέβαια, δεν την έπιασε ο πόνος. Ο στόχος ήταν άλλος: Η «Καθημερινή» βάλθηκε να ενημερώσει τους αναγνώστες της για τα «εγκλήματα του ΚΚΕ»...
Δεν θα μπούμε στον πειρασμό να υπερασπιστούμε ούτε τον Πλουμπίδη, ούτε το ΚΚΕ, έναντι της «Καθημερινής». Δεν το έχουν ανάγκη.
Αλλά όταν μιλάει η «Καθημερινή» για τον Πλουμπίδη και το ΚΚΕ, όταν μιλάει η «Καθημερινή» για «εγκλήματα» (και μάλιστα σε τέτοιους καιρούς, όπως σήμερα), καλό είναι να ξέρουμε ποιος μιλάει.
Η «Καθημερινή», λοιπόν, είναι αυτή που μόλις πριν δύο χρόνια εκθείαζε το «φαινόμενο ΛΑ.Ο.Σ.» για τις «αξιοπρεπείς παρουσίες από πλευράς πολιτικού λόγου στη Βουλή», για την «επιτυχημένη πολιτική συνταγή» του, για την «υπεύθυνη στάση» του.
Υπενθυμίζουμε ότι το «φαινόμενο» - κατά την «Καθημερινή» - ΛΑ.Ο.Σ. είναι το κόμμα των υμνητών του φασίστα Μεταξά και το κόμμα που η αγάπη του για τους «Χίτες» είναι τέτοια που στα γραφεία του έχει ονοματίσει αίθουσα με το όνομα του Γρίβα, του ιδρυτή δηλαδή της φασιστικής «Χ» («Καθημερινή», 11/3/2011)...
Επίσης, η «Καθημερινή» είναι αυτή που μόλις πριν ένα χρόνο δημοσίευσε άρθρο με τίτλο «Η ευκαιρία της Χρυσής Αυγής για τη δημοκρατία», όπου μάθαμε πως «όσοι πιστεύουμε στην δημοκρατία οφείλουμε ένα μεγάλο "ευχαριστώ" στην Χρυσή Αυγή (...)» («Καθημερινή», 16/9/2012).
Μάλλον δεν χρειάζεται να υπενθυμίσουμε τι είναι η Χρυσή Αυγή...
Επίσης, τώρα, πριν από μερικές βδομάδες, η «Καθημερινή» ήταν που ενώ η - τέσσερις ορόφους υπό τον υπόκοσμο - χιτλερική συμμορία είχε ήδη επιτεθεί με καδρόνια και καρφιά εναντίον των μελών του ΚΚΕ στο Πέραμα, εκείνη έγραφε ότι «σε τελευταία ανάλυση ο εθνικισμός δεν είναι ντροπή» («Καθημερινή», 13/9/2013) και από το δικό της συγκρότημα διακινούνταν η άποψη πως μια «σοβαρότερη» Χρυσή Αυγή θα ήταν κατάλληλη ακόμα και για κυβερνητικός εταίρος...
Αλλά επειδή της «Καθημερινής» της αρέσει να μιλάει και για τα «παλιά», για τότε δηλαδή που το ΚΚΕ και ο Πλουμπίδης πολεμούσαν το ναζισμό, να της θυμίσουμε κι εμείς κάτι από την «κληρονομιά» της:
Ηταν στις 29 Απρίλη 1941, μόλις δυο μέρες αφότου οι ιδεολογικοί και πολιτικοί πρόγονοι της Χρυσής Αυγής, τα γερμανικά «Βάφεν Ες Ες», είχαν μπει στην Αθήνα, που η «Καθημερινή» έγραφε:
«Ο αθηναϊκός λαός αντιμετωπίζει τα γεγονότα με σταθεράν πεποίθησιν ότιόλα βαίνουν προς το καλύτερον, ότι λήξαντος του πολέμου, διά την Ελλάδα τουλάχιστον, ανοίγεται η περίοδος της ειρήνης και της εντός των πλαισίων της ειρήνης αυτής παραγωγικής δραστηριότητος. Η θέλησις των Ελλήνων, όπως εντός του ειρηνικού πλαισίου, το οποίο εξασφαλίζει εις αυτούς ο τερματισμός του πολέμου,αναπτύξουν όλας των τας ικανότητας και όλας των τας πρωτοβουλίας, θα δώση ασφαλώς αφορμήν διά να εκδηλωθούν όλαι εκείναι αι κεκρυμμέναι αρεταί της φυλής μας, αι οποίαι είτε εξ αδιαφορίας, είτε εξ αισθημάτων ηλαττωμένης αλληλεγγύης δεν είχον ανέλθει εις την επιφάνειαν τους τελευταίους καιρούς. Αι γερμανικαί αρχαί εμφορούμεναι από τας φιλικωτέρας των διαθέσεων απέναντι του ελληνικού πληθυσμού,τας αρετάς και τα προτερήματα του οποίου δεν ήργησαν να γνωρίσουν, θα τον συντρέξουν - περί τούτου δεν υπάρχει αμφιβολία - εις πάσαν θετικήν και οικοδομητικήν του προσπάθειαν».
Αυτά γράφονταν τότε. Σε μια περίοδο, δηλαδή, που ο «χρυσαυγιτισμός» δεν είχε ανάγκη, όπως σήμερα, να κυκλοφορεί... με πολιτικά.