Γιατί ξενιτεύτηκαν στο Παρίσι ? Για να μας σώσουν ?

Βέβαια, οι διαβεβαιώσεις αυτές δεν έχουν την παραμικρή αξία, αφού οι δεσμεύσεις της κυβέρνησης και οι συμφωνίες που ήδη έχουν γίνει και μάλιστα έχουν αποτυπωθεί και σε σχετικούς νόμους, καθορίζουν τη δραστική μείωση της συνολικής συνταξιοδοτικής δαπάνης την ίδια στιγμή που ο αριθμός των συνταξιούχων αυξάνεται, τη μείωση της κρατικής χρηματοδότησης προς τα ασφαλιστικά Ταμεία και την ίδια ώρα τη μείωση των εργοδοτικών εισφορών. Μειώσεις που, σε συνάρτηση με την υψηλή ανεργία, οδηγούν στον οικονομικό στραγγαλισμό των Ταμείων, στο φαύλο κύκλο των ελλειμμάτων της Κοινωνικής Ασφάλισης, τα οποία με τη σειρά τους γίνονται το χρήσιμο άλλοθι, για παραπέρα μείωση των συντάξεων και των παροχών τους.

Στο πλαίσιο αυτό, ετοιμάζονται νέες ανατροπές στα όρια ηλικίας και αύξηση στον αριθμό των ενσήμων για την κατοχύρωση του δικαιώματος στη σύνταξη, μείωση των συντάξεων - που πληροφορίες φέρουν να φτάνει μέχρι και το 20% - νέες συγχωνεύσεις και ενοποιήσεις που θα οδηγήσουν σε εξαφάνιση τις επικουρικές συντάξεις και σε παραπέρα συρρίκνωση των κύριων συντάξεων. Ταυτόχρονα, δεν αποκλείεται η εφαρμογή του νέου συστήματος του Ασφαλιστικού, που σταδιακά θα άρχιζε από το 2015 (νόμοι 3863, 3865 του 2010) και αφορούσε και τον τρόπο υπολογισμού των συντάξεων με τους νέους μικρότερους συντελεστές αναπλήρωσης, να γίνει πολύ νωρίτερα. Ετσι και με τον τρόπο αυτό, οι μειώσεις στις νέες συντάξεις, πέρα από τις περικοπές που έχουν νομοθετηθεί, θα είναι ακόμα μεγαλύτερες τα επόμενα χρόνια, απ' αυτές που αρχικά είχαν νομοθετηθεί.

Στην ίδια κατεύθυνση περιορισμού της συνταξιοδοτικής δαπάνης, αναμένεται να επανεξεταστούν τα κατώτερα όρια συντάξεων, καθώς ευθέως αμφισβητείται το τμήμα αυτών που οι κυβερνώντες θεωρούν «προνοιακό» και δήθεν δεν αντιστοιχεί στις εισφορές των ασφαλισμένων, ενώ ο λεγόμενος διαχωρισμός των προνοιακών από τις ασφαλιστικές παροχές βάζει στο στόχαστρο και το ΕΚΑΣ.

Ειδικότερα, και με βάση και τη μελέτη του ΚΕΠΕ, στις επιδιώξεις συγκυβέρνησης και τρόικας, μεταξύ άλλων είναι:

• Η αύξηση του αναγκαίου αριθμού ενσήμων (ημερών Ασφάλισης) από τα 4.500 ένσημα στα 6.000 ένσημα, δηλαδή από τα 15 στα 20 χρόνια Ασφάλισης, προκειμένου κάποιος ασφαλισμένος να κατοχυρώνει δικαίωμα στη σύνταξη. Μάλιστα, ορισμένες πληροφορίες κάνουν λόγο και για μεγαλύτερο αριθμό ενσήμων που θα φτάνει τα 6.500 ένσημα.

Η αύξηση θα ισχύσει για τους γεννημένους μετά το 1975, δηλαδή αυτούς που σήμερα βρίσκονται κάτω των 40 ετών. Πρόκειται για μέτρο εγκληματικό, καθώς οι ελάχιστες μέρες Ασφάλισης αυξάνονται πάνω από 30% και σε συνθήκες αυξημένης ανεργίας αλλά και υποαπασχόλησης, θα οδηγήσει χιλιάδες ασφαλισμένους να διαβιούν στα γεράματά τους χωρίς το παραμικρό εισόδημα.

• Η αύξηση των ενδιάμεσων ορίων ηλικίας που ισχύουν ακόμα για ορισμένες ομάδες ασφαλισμένων και που μέχρι τώρα τούς δίνεται η δυνατότητα να συνταξιοδοτηθούν πριν το 62ο έτος της ηλικίας τους (στην περίπτωση 40ετίας) ή πριν το γενικό όριο του 67ου έτους.

Σε αυτές τις ομάδες, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνονται οι γυναίκες με ανήλικα παιδιά που είχαν τις προϋποθέσεις χωρίς να έχουν το απαραίτητο όριο ηλικίας, οι ασφαλισμένοι πριν το 1983 με προϋπόθεση την 35ετία, εργαζόμενοι που ασφαλίζονται στα ΒΑΕ, ασφαλισμένοι στο Δημόσιο με τουλάχιστον 25ετία και μεταβατικά όρια ηλικίας πριν το 62ο κ.λπ.

• Μειώσεις στις συντάξεις των ασφαλισμένων του ΟΑΕΕ (πρώην ΤΕΒΕ, ΤΣΑ,ΤΑΕ) με το πρόσχημα των ελλειμμάτων που παρουσιάζει το Ταμείο, που μπορεί να φτάσει και το 30%.

Σημειώνεται ότι τα ελλείμματα ήταν το πρόσχημα και για παλιότερη απόπειρα μείωσης των συντάξεων του ΟΑΕΕ κατά 35% που προσωρινά είχε αποτραπεί. Μόνο που αυτά δεν είναι ευθύνη των αυτοαπασχολούμενων, αλλά συνέπεια της άγριας φορολογικής επίθεσης σε βάρος των μικρομεσαίων, της όξυνσης του καπιταλιστικού ανταγωνισμού που τους οδηγεί σε μαζικά λουκέτα, αλλά και της δραστικής μείωσης της κρατικής χρηματοδότησης προς το Ταμείο, που το 2015 θα φτάσει στα 500 εκατομμύρια μικρότερη επιχορήγηση σε σύγκριση με το 2013.

• Ολοκληρωτική κατάργηση του ΕΚΑΣ, η οποία ήδη εφαρμόζεται με την κατάργηση για τους συνταξιούχους κάτω των 65 ετών, ενώ το μέτρο αναμένεται να ολοκληρωθεί με τη διασύνδεσή του με το λεγόμενο Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα και τη δικαιολογία ότι πρόκειται για προνοιακό επίδομα και όχι συνταξιοδοτική παροχή.
• Επέκταση του παγώματος των συντάξεων που ήδη αποδίδονται, ακόμα μία διετία (2016 - 2017), η οποία όπως υπολογίζει το υπουργείο Εργασίας, θα αποφέρει «εξοικονόμηση» δαπανών περίπου 920 εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο.

Και, βέβαια, στο τραπέζι των διαβουλεύσεων στο Παρίσι, θα βρίσκονται τα μέτρα που προβλέπουν παραπέρα μείωση των μισθών στο Δημόσιο, τα εργασιακά με αιχμή το ζήτημα των ομαδικών απολύσεων, αλλά και τις παρεμβάσεις στο συνδικαλιστικό νόμο, δηλαδή τους νέους περιορισμούς στο δικαίωμα της απεργίας, αλλά και το δικαίωμα των εργοδοτών στην ανταπεργία.