«Νέα» κυβέρνηση ενεργοποιήσουν ένα σύγχρονο Καιάδα
«Νέα» κυβέρνηση για την ίδια, παλιά πολιτική.
Αρκεί να διαβάσει κάποιος του υπουργείου Εργασίας τις «εκκρεμότητες» και καταλαβαίνει.
Οι άνθρωποι έχουν αναλάβει εργολαβία:
- όχι μόνο να μειώσουν τους μισθούς, αλλά και να δέσουν έτσι την κατάσταση που να μη, μπορεί ο εργάτης να παλέψει στα ίσα και κόντρα το αφεντικό του (αυτό σημαίνει «θεσμοθέτηση»).
- όχι μόνο να προσφέρουν τζάμπα εργάτες στους καπιταλιστές μέσα από τα σχετικά προγράμματα επιδότησης μεροκάματου και ασφαλιστικών εισφορών, αλλά και να κατοχυρώσουν ότι σημαντικές υπηρεσίες που πρέπει να παρέχει το κράτος, θα παρέχονται σαν φιλανθρωπική εργασία έναντι μιας συμβολικής αμοιβής σε όσους κάτω από το βάρος της ανεργίας θα προσφέρονται για εθελοντές (αυτό σημαίνει κοινωφελής εργασία).
- να μειώσουν κι άλλο τις παροχές υγείας, να μειώσουν κι άλλο τις συντάξεις, για να ισορροπήσει το σύστημα μπροστά στο γεγονός ότι οι καπιταλιστές δεν πληρώνουν (αυτό σημαίνει δημοσιονομική ισορροπία).
- να ενεργοποιήσουν ένα σύγχρονο Καιάδα, όπου θα πετάγεται όποιος δεν καλύπτεται από το «νέο χάρτη προνοιακών επιδομάτων».
Η αλληλεγγύη είναι μία από τις σημαντικές αξίες που γέννησε η ίδια η εργατική τάξη στην πορεία της πάλης της ενάντια στους εκμεταλλευτές της. Αυτήν ακριβώς την αξία εξευτελίζει η κυβέρνηση, όταν ονομάζει «αλληλεγγύη» τα χαράτσια με τα οποία συγκεντρώνεται χρήμα για τις ανάγκες των καπιταλιστών. Ο κατάλογος με τα επιδόματα στα οποία επιβάλλεται χαράτσι «αλληλεγγύης» είναι χαρακτηριστικός της αναλγησίας.
Οταν φτάνει η «Καθημερινή» να διαπιστώνει ότι «η απόγνωση κουφοβράζει», τα πράγματα είναι χειρότερα από τη διαπίστωση. Οταν, όμως, μέτρο για την επιτυχία μιας πολιτικής γίνεται η εκτόνωση της απόγνωσης, αυτό σημαίνει κι άλλα δεινά για μεγάλες μάζες του πληθυσμού, που, στο όνομα του να μη σκάσει το καζάνι, καλούνται να βάλουν πλάτη σε μια πολιτική που όπως έχει τσακίσει την εργατική τάξη έτσι θα λιώσει και τα περίφημα μεσαία στρώματα. Στο δικό τους χέρι - των μεσαίων στρωμάτων - είναι να δούνε έστω και τώρα ότι με τσακισμένη την εργατική τάξη έχουν να χάσουν πολλά περισσότερα, καθώς τα μονοπώλια είναι αδηφάγα.
Μέσα στο γενικό χαμό πλάκωσαν και προβλήματα «made in usa»: Δυο ειδικοί σύμβουλοι του Τσίπρα ανέλαβαν να εξηγήσουν μέσω «New York Times» το αυτονόητο: Οτι ο ΣΥΡΙΖΑ δε σκοπεύει να βγάλει τη χώρα από το ΝΑΤΟ.
Γεγονός που προκάλεσε την αντίδραση των αυτοαποκαλούμενων αριστερών της «αριστεράς», οι οποίοι έσπευσαν να διαμαρτυρηθούν γιατί, δήθεν, το κόμμα τους εμφανίζεται φιλοαμερικανικό. Κι όταν ηρέμησαν, όλοι μαζί αποφάσισαν να πάνε για διακοπές αφήνοντας τις «επιθετικές» κινήσεις για τον Σεπτέμβρη. Τότε, υπονοούν, θα 'ρθούν τα πάνω κάτω: Μπορεί και να καταθέσουν πρόταση μομφής στην κυβέρνηση! Να, κάτι τέτοια κάνουν και δεν μπορεί να κοιμηθεί ο Σαμαράς.
Αλίμονο στους εργάτες, στους συνταξιούχους, στους ανθρώπους στις λαϊκές γειτονιές, που μέρα τη μέρα, χωρίς να ξεχωρίζουν πια απ' την απόγνωση, πότε είναι χειμώνας και πότε καλοκαίρι, πότε σχόλη και πότε μέρα δουλειάς, έχουν ακουμπήσει τις ελπίδες τους στον κάθε αγύρτη, που στον καταμερισμό εργασίας μεταξύ ομοτράπεζων, έχει αναλάβει εργολαβικά να πείσει τα λαϊκά στρώματα ότι θα ανθρωπέψει ο καπιταλισμός άμα τον βομβαρδίσεις με μομφές.